( όπως η φετινή ευρωπαϊκή μας πορεία,ένα πράγμα, που ξεπέρασε σε αρνητικά ρεκόρ ακόμη και την ομάδα με προπονητή τον Αλμπέρτο Παρμεζάνι Κάτσο)
Αυτό που συμβαίνει με το ζήτημα του γηπέδου είναι:
*Εξοργιστικό, αν αναλογιστούμε το όργιο που έγινε μέσα σε μία μόνο νύχτα κάποτε πριν τους ολυμπιακούς αγώνες και ξαφνικά το Γήπεδο Καραϊσκάκη εντάχθηκε από το πουθενά στα ολυμπιακά έργα και άφησε τους Αεκτζήδες στα κρύα του λουτρού, καθώς αυτό ήταν το γήπεδο που ήταν προορισμένο να ανακαινισθεί ώστε να διαξαχθούν εκεί οι ποδοσφαιρικοί αγώνες της Ολυμπιάδας της Αθήνας.
*Εξοργιστικό, είναι το γεγονός ότι τους διοικούντες τους παρασύρει η καθημερινότητα και ενώ το θέμα αυτό έπρεπε να είναι από τα πρώτα σε ημερήσια διάταξη, αφήνεται πάντα στην τύχη του.
*Εξοργιστικό, αν σκεφτούμε ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν έχει κάνει τίποτα τόσα χρόνια, αν όχι μέσω της ευθείας οδού, έστω μέσω κάποιου είδους "εκβιασμού" δεδομένου ότι έχουν περάσει τόσες μα τόσες προκλογικές περίοδοι κάθε είδους.
*Είναι τρομερό ότι οι φιλαθλοι της Λάρισας, μιας ανύπαρκτης ομάδας στο ευρωπαϊκό στερέωμα και 7η ή 8η διαχρονικά δύναμη στο ελληνικό πρωτάθλημα, δε χρειάστηκε να βγουν στους δρόμους, δεν χρειάστηκε να παρακαλέσουν και να γελοιοποιηθούν λαμβάνοντας ανυπόστατες υποσχέσεις, δε χρειάστηκε να φιλήσουν κατουρημένες πολιτικές ποδιές. Και δε χρειάστηκε το ΣτΕ να συμβουλευτεί τη Greenpeace και δεν ξέρω εγώ ποια άλλη οικολογική οργάνωση παγκοσμίως μήπως ενοχληθεί κανά οικοσύστημα ή κανας κορμοράνος από την ανέγερση του γηπέδου.
*Δεν ξέρω τι κρύβεται απο πίσω λοιπόν. Είμαστε όλοι πολύ μικροί για να ξέρουμε. Την πιο μεγάλη εντύπωση μου την προκαλεί ένα πράγμα.
Υποτίθεται ότι ο Παναθηναϊκός κάθε χρόνο κονταροχτυπιέται με τους γαύρους και το μεγαλύτερο έπαθλο (οικονομικά, άρα και αγωνιστικά, αφού χωρίς προκρίσεις και οι μεταγραφικές κινήσεις ελαχιστοποιούνται) είναι η αποφυγή προκριματικών το καλοκαίρι για πρόκριση στο Τσάμπιονς Λίγκ, μέσω της κατάκτησης πρωταθλήματος. Πώς γίνεται το θέμα του γηπέδου να μην το θίγει και να μην το προχωράει κανείς? (με πραγματικά δείγματα προόδου έτσι?....όχι με μπαρμπούτσαλα)
Αυτό είναι το "Γήπεδο ...Καραγκούνης" συνεπώς...Η σύγχρονη ποδοσφαιρική έκφρασή μου είναι αυτή για να μην πω το κλασικό περί "γεφυριού Άρτας".
Το θέμα "Γήπεδο" τρέχει, κυνηγά άσκοπα, επιταχύνει, το ρίχουν σε προτεραιότητα,πέφτει κάτω, σηκώνεται, βρίσκει εμπόδια, σκοντάφτει, διαμαρτύρεται χωρίς νόημα και λογική και στο τέλος σηκώνει τα χέρια ψηλά, είναι δηλαδή η μικρογραφία του Καραγκούνη. Το θέμα τρέχει, αλλά βρίσκεται στο ίδιο σημείο. Με μια διαφορά....Ίσως αν οι διοικούντες όλων των τελευταίων ετών είχαν ταυτιστεί και παθιαστεί με το θέμα γήπεδο , όπως ταυτίζεται και παθιάζεται με την φανέλα ο Καραγκούνης, ίσως να μην είχαμε τα (μηδενικά) αυτά αποτελέσματα...συνεπώς ίσως και να τον αδικώ τον Καραγκούνη εδώ που μίλησα έτισ μεταφορικά χρησιμοποιώντας το όνομά του.
Άλλωστε ο Καραγκούνης πάντα θέλει, ίσως πάντοτε να μην μπορεί, αλλά πάντα προσπαθεί.
Εμείς στη ζωή μας υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε,αλλά δε θέλουμε.....
Υπάρχουν πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, αλλά δε μπορούμε.....
Όλα αυτά είναι ανθρώπινα.
Δεν είναι ανθρώπινο και ούτε κατανοητό αυτό που γίνεται με το θέμα του γηπέδου του Παναθηναϊκού μας.
ΕΚΕΙ ΑΠ΄ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ. ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
Φρέντο Καπουτσίνο
Υ.Γ Τα ίδια ισχύουν και για το θέμα του Ερασιτέχνη, όμως για το ζήτημα αυτό δεν ξέρω καλά τις καταστάσεις για να ασχοληθώ εκτενώς και να σχολιάσω.
Υ.Γ 2 Τι άλλο πρέπει να γίνει για να μας βγάλουν στους δρόμους?
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου