80 χρόνια πριν: Πως ο Παναθηναϊκός νίκησε 8-2 τον Ολυμπιακό...By Freddo Cappuccino

Παίρνω τη σκυτάλη από το προηγούμενο άρθρο και συνεχίζω....

Βάλαμε οκτώ στον Ολυμπιακό
Κι άλλα τέσσερα στον Άρη
Γειά σου Άγγελε Μεσσάρη!

Το τραγουδάκι ακουγόταν πολλά χρόνια. Μέχρι να γκρεμιστούν τα τελευταία σπίτια στην Αθήνα που πια δεν υπάρχει. Τότε που οι μονοκατοικίες συναγωνίζονταν τις αλάνες στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και στα προσφυγικά, δίπλα στον Άρειο Πάγο, που τότε ήταν οι φυλακές Αβέρωφ, κατοικούσαν οι οικογένειες των ξεριζωμένων της Μικράς Ασίας…
Το τραγουδάκι αυτό βγήκε ογδόντα χρόνια πριν, σε ανάμνηση του πρώτου πρωταθλήματος Ελλάδος που κερδισε ο Παναθηναϊκός. Κι όπως φαίνεται από την κατάληξή του το πρωτάθλημα είχε ενδιαφέρον γιατί το έκανε δική του υπόθεση ο Τζέιμς Ντιν του ποδοσφαίρου, ο Αγγελος Μεσσάρης. Αυτό έμελλε να είναι και το κύκνειο, ποδοσφαιρικό του άσμα. Λίγο αργότερα θα έφευγε μακριά από το ποδόσφαιρο, τον Παναθηναϊκό, ακόμα και την Ελλάδα!
Σ’ εκείνο το πρωτάθλημα τραγουδήθηκε όσο τίποτε άλλο η νίκη επί του Ολυμπιακού. Αυτό το 8-2 έγινε μύθος και πέρασε από στόμα σε στόμα.Σήμερα με τη βοήθεια των εφημερίδων της εποχής θα προσπαθήσουμε να ξεδιαλύνουμε τον μύθο από την πραγματικότητα και να βρούμε το πως έγινε αυτός ο θρίαμβος…
Πρωταθλητές εναντίον… πρωταθλητών!Στη δεκαετία του ’30 το πρωτάθλημα Ελλάδος ήταν το κερασάκι στη τούρτα μιας χρονιάς δύσκολης. Οι ομάδες έπαιζαν στα τοπικά τους πρωταθλήματα. Οι Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Πανιώνιος, Απόλλωνας στην Αθήνα, Ολυμπιακός, Εθνικός στον Πειραιά, ΠΑΟΚ, Αρης, Ηρακλής στην Θεσσαλονίκη (ΕΠΣ Μακεδονίας). Ο πρωταθλητής κάθε ένωσης έπαιζε ένα μίνι τουρνουά με τους νικητές των άλλων ενώσεων για να βγει ο Πρωταθλητής Ελλάδος. Μετά από μια κοπιαστική χρονιά τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές της εποχής που το πρωί έτρεχαν στο μεροκάματο τους περίμεναν κι αυτά τα ιδιότυπα πλέι οφ που ήσαν κουραστικά, αλλά έφεραν χρήματα στα ταμεία των φιναλιστ.
Το πρωτάθλημα των τριών…Τρεις ομάδες διεκδίκησαν τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος. Ο πρωταθλητής της ΕΠΣΜ (Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματεία Μακεδονίας), της ΕΠΣΠ (Πειραιώς) και ΕΠΣΑ (Αθηνών). Από το σύστημα διεξαγωγής των αγώνων ήταν φανερό ότι… απαγορευόταν η ήττα.
Ξεκίνημα και διακοπήΑυτό το μίνι πρωτάθλημα είχε ξεκινήσει στις 18 Μαΐου στο Φάληρο. Ο Ολυμπιακός είχε θριαμβεύσει επί του πρωταθλητή Θεσσαλονίκης Άρη με 5-0. Λογικά στις 25 επρόκειτο να πάει στην Αθήνα για τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Προτίμησε να πάει στη… Ρουμανία! Ναι σωστά διαβάσατε. Προπονητής της εθνικής, αλλά και του Ολυμπιακού ήταν ο Ούγγρος Γιαν Κοψίβα που προτίμησε να μην πάρει κανένα Παναθηναϊκό ποδοσφαιριστή στην εθνική και να προτιμήσει αυτούς που ήξερε τους «ερυθρόλευκους». Τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά απ’ ότι τα περίμενε ο Κοψίβα και οι υπεύθυνοι της ΕΠΟ. Η εθνική έχασε με 8-1 στο Βουκουρέστι και οι διεθνείς, δηλαδή οι Ολυμπιακοί, επέστρεψαν στην Αθήνα με κομμένα τα φτερά. Το ματς με τον Παναθηναϊκό ορίστηκε για την Κυριακή 1η Ιουνίου. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού ζήτησε την αναβολή του αγώνα για να παρακολουθήσουν οι φίλαθλοι τα «Διεθνή Παναθήναια», τους αγώνες στίβους που γινόντουσαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η διοίκηση του Ολυμπιακού με τον Θανάση Μέρμηγκα απέρριψε το αίτημα. Το ματς θα γινόταν κανονικά.
ΦανατισμόςΚαι τότε, όπως και τώρα στα ντέρμπι ο φανατισμός ήταν μεγάλος. Οι εφημερίδες έγραφαν:
«Το απόγευμα της Κυριακής… ελέω αστυνομίας πόλεων διεξάγεται ο ποδοσφαιρικός αγών Παναθηναϊκόύ – Ολυμπιακού. Τα πνεύματα είναι ερεθισμένα. Υπάρχει πιθανότης να δημιουργηθούν λυπηρά επεισόδια. Διά τον λόγον τούτον, θα πρέπει αυτά τα σωματεία, των οποίων αι ομάδες είναι αντίπαλοι, να φροντίσουν διά την εξασφάλισιν της τάξεως, αντί μόνα των να διοργανώνουν… πρόγκαν. Αλλως τε, το νωπόν αποτέλεσμα του αγώνος Ελλάδος-Ρουμανίας, πρέπει να αποτρέψη πανηγυρισμούς».
Οι Ολυμπιακοί σίγουροι για την ανωτερότητα της ομάδας τους ξεκίνησαν σε πομπή από τον Πειραιά για την Αθήνα. Μάλιστα έφεραν μαζί τους και δύο…φέρετρα για να βάλουν σ’ αυτά το… πτώμα του Παναθηναϊκού. Στην Αθήνα πάλι οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ήθελαν να απαντήσουν στον Κοψίβα που δεν τους τίμησε με την πρόσκληση στην εθνική.
Η εφημερίδα «Βραδυνή» που συμπαθούσε τον Ολυμπιακό έδινε το στίγμα της αναμέτρησης ανήμερα του αγώνα:
«ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ! Δύο σύλλογοι, οι οποίοι είναι πάντοτε αντιμετώποι και πάντοτε αγωνίζονται με πείσμα διά την απόκτησιν της νίκης. Η ιστορία είναι παληά και επαναλαμβάνεται πάλι σήμερον εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού. Τα προηγούμενα αποτελέσματα ήσαν πάντοτε σχεδόν, αμφίρροπα και όταν η νίκη έκλινε με το μέρος του ενός αυτός ήταν ο Ολυμπιακός».

Τα προεόρτια
Ο Αχιλλέας Μαμάκης ήταν ένας καταξιωμένος θεατρικός συντάκτης που έγραψε ιστορία και με το ρεπορτάζ του, αλλά και αργότερα με τις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Παρ’ όλα αυτά κάλυψε για το «Έθνος» το ντέρμπι και μας δίνει με συναρπαστικό τρόπο τα.. προεόρτια….
«Πήγατε χθες στο ματς Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού στο ποδοσφαιρικόν γήπεδον της λεωφόρου Αλεξάνδρας; Εάν όχι, χάσατε! Θα βλέπατε μια πρωτοφανώς μαινομένην ανθρωποθάλασσα, αλαλάζοντα και φρενιτιώντα πλήθη, διηρημένον και φανατισμένον κόσμον, έξαλλος από ενθουσιασμόν, λαϊκές μάζες, δεκάδες χιλιάδες πεισμωμένους και εμπαθείς θεατάς. Όλα αυτά συνηνωμένα σ’ ένα τεράστιον φαινόμενον ομαδικής… παραφροσύνης!

Τι ήταν εκείνο χθες;
Πειραιεύς και Αθήνα στο πόδι! Γενικός και πάνδημος συναγερμός! Από ενωρίς κόσμος, ντουνιάς, κοσμάκης, μεγάλοι, μικροί, πιτσιρίκιοι, άνδρες και γυναίκες, όλοι τραβούσαν προς τον τόπον της ποδοσφαιρικής συναντήσως μ’ εκδηλώσεις, πείσμα και φωνές.
- Πράσινο! Έλεγαν οι Αθηναίοι
- Κόκκινο! Φώναζαν οι Πειραιείς
Και τα δυο αυτά χρώματα – τα εμβλήματα των δύο Συλλόγων και των δύο πόλεων – επλημμύριζαν το παν. Τι θέλετε; Σημαίες, σημαιούλες, κονκάρδες, γραβάτες, μανδήλια, ομπρέλλες, καπελλα; Παντού υπήρχε κάτι, είτε το πράσινο, είτε το κόκκινο. Κυρίες «σικ», ντεμουαζέλες με αμφιέσεις «ντερνιέ κρι», κοσμικές σιλουέττες προσήλθον στο τερραίν άλλες μ’ ολοκόκκινες κι άλλες μ’ ολοπράσινες τουαλέττες και ομοιόχρωμες ομπρέλλες. Ποτέ μου άλλοτε δεν ξανασυνάντησα ένα τέτοιο ομαδικό παραλήρημα φανατισμού. Είδα με τα μάτια μου – πιστεύσατέ το! – Περαιώτες, που ήσαν πριν τον αγώνα οι πλέον ζωηροί, ενθουσιώδεις και φανατισμένοι, ν’ ανεβαίνουν με τα όδια την ατελείωτηοδόν Ιπποκράτους – διατί νομίζετε;- διότι τα τραμ της «Πάουερ» είναι βαμμένα… πράσινα!
Απίστευτο, αλλ’ αληθινό.
***

Δεν ήταν δε αστείο πράγμα η πεζοπορία χθες το μεσημεράκι. Ο ήλιος έλυωνε τα πάντα. Καυστικώτατες οι ακτίνες του είχαν μεταβάλη όλα σε φλογερό καμίνι. Κι όμως ενώ το ματς είχε προδιορισθή δια τας 4.30, από τη μία ήρχισαν να καταπλέουν κάθιδροι – αληθινά μουσκεμένοι και πλημμυρισμένοι στον ιδρώτα – κατά δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες οι θεαταί. Ροκάνες και σφυρίκτρες, κουδούνια και τενεκέδες, τύμπανα και καραμούζες, ανακατεμένα με φωνές και εμπαθείς εκδηλώσεις από την ανάμικτη κόκκινη και πράσινη ανθρωποθάλασσα επί ώρες ολόκληρες δονούσαν την πύρινη ατμόσφαιρα και ανετάραζαν όλη την περιοχή Έλυωναν από την ζέστη, αλλά εκεί, κανένας δεν έφευγε, κανένας δεν το κουνούσε από την θέσι το, ούτε ένας δεν επήγαινε να ζητήση έστω και στις γωνίες λίγη σκι! Μόνο ταχύτατα και πολύ πριν αρχίση το παιχνίδι αδειάσθησαν αναπνευστί χιλιάδες μπουκάλια λεμονάδες από τους απείρους διψασμένους λάρυγγας.»

Κυριακή 1η Ιουνίου 1930
Λεωφόρος: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 8-2
Διαιτητής: Μπαρλασίνα (Ιταλία)
Σκόρερ: 10ο (σ), 30ο Δ.Συμεωνίδης, 20ο, 25ο Αγ.Μεσσάρης, 52ο, 81ο Δ.Πιερράκος, 72ο (αυτογκόλ) Κουράντης, 76ο Μηγιάκης – 55ο , 59ο Γ.Ανδριανόπουλος
Παναθηναϊκός: Αργυράκης – Μ. Βασιλείου, Σ. Πιερράκος – Ανδρίτσος, Κ. Μπαλτάσης, Υποφάντης – Μηγιάκης, Αγγ. Μεσσάρης, Δ. Συμεωνίδης, Δ. Μπαλτάσης, Δ. Πιερράκος.
Ολυμπιακός: Γραμματικόπουλος – Κουράντης, Σοφράς – Βιολέτης, Πανόπουλος, Μ. Λεκκός – Κ. Τερζάκης, Ντ.Ανδριανόπουλος, Γ. Ανδριανόπουλος, Β. Ανδριανόπουλος, Λ. Ανδρανόπουλος

Η «Βραδυνή» της Δευτέρας 2 Ιουνίου δίνει την εικόνα του αγώνα….
«Ούτε οι αγώνες του Σταδίου ούτε η ανυπόφορος ζέστη ημπόδισαν τους φανατικούς φιλάθλους του ποδοσφαίρου, να παρακολουθήσουν τον χθεσινόν ενδιαφέροντα αγώνα του πρωταθλήματος Ελλάδος, μεταξύ του πρωταθλητού Πειραιώς Ολυμπιακού και του πρωταθλητού Αθηνών Παναθηναϊκού.
Ο αγών ήρχισε την 5.30 μ.μ. και η προσέλευσις του κοινού διά παντός μεταφορικού μέσου, ήρχισε από την 2αν ώραν. Κατά την έναρξιν του αγώνος, αι δύο εξέδραι και τα πέριξ είχον πληρωθή ασφυκτικώς. Κατά μέσον όρον, οι θεαταί του χθεσινού αγώνος ανήρχοντο εις 8-9 χιλιάδας.
Ο ενθουσιασμός όλου αυτού του κόσμου, ήτο πρωτοφανής. ΟΙ περισσότεροι, μεταξύ των οποίων και πολλαί κυρίαι και δεσποινίδες της πρωτευούσης και του Πειραιώς, ήσαν εφωδιασμένοι με σημαίας και ομβρέλλας, με χρώματα των δύο σωματείων εκτός τούτων δε, και οι ροκάνες ήσαν εις την ημερησίαν διάταξιν.
Προς τήρησιν της τάξεως, η αστυνομία έλαβε όλα τα κατάλληλα μέτρα και ως εκ τούτου δεν εσημειώθησαν λυπηρά επεισόδια. Οι φίλαθλοι επί δύο σχεδόν ώρας με υπονομήν ανέμεναν προ του ηλίου την έναρξιν του αγώνος.
Την 5.20 ακριβώς εμφανίζεται ο Ιταλός διαιτητής Μπαρλασίνα και τον ακολουθούν μετ’ ολίγον οι ποδοσφαιρισταί, οίτινες παρατάσσονται υπό τας κάτωθι συνθέσεις:

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Γραμματικόπουλος – Κουράντης, Σοφράς – Βιολέτης, Πανόπουλος, Μ. Λεκκός – Κ. Τερζάκης, Κ.Γ.Β.Λ. Ανδρανόπουλοι.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αργυράκης – Μ. Βασιλείου, Σ. Πιερράκος – Ανδρίτσος, Κ. Μπαλτάσης, Υποφάντης – Μηγιάκης, Αγγ. Μεσσάρης, Δ. Συμεωνίδης, Δ. Μπαλτάσης, Δ. Πιερράκος.

Ο ΑΓΩΝ. Το εναρκτήριο λάκτισμα έχει ο Ολυμπιακός. Κάθοδος όμως αυτού, ανακόπτεται και την πρωτοβουλία της επιθέσεως αναλαμβάνουν οι του Παναθηναϊκού, οι κυνηγοί του οποίου επιχειρούν, δι’ ωραίων συνδυασμών, επικινδύνους εφόδους.
Η σφαίρα παίζεται προ του τέρματος του Ολυμπιακού, η άμυνα του οποίου αδυνατεί να αποκρούση. Η υπεροχή αυτή του Παναθηναϊκού δίδει την ευκαιρία εις του θαυμαστάς του, διά διαφόρων μέσων να ενθαρρύνουν τους εκλεκτούς των.
Εις το 10ον λεπτόν από της ενάρξεως, ο Συμεωνίδης από εγγυτάτης αποστάσεως σουτάρει και χαρίζει εις την ομάδα του το πρώτον τέρμα, το οποίον υποδέχεται ο κόσμος μετ’ ενθουσιασμού και ακρατήτων χειροκροτημάτων.
Η σφαίρα τίθεται εις το κέντρον και οι του Παναθηναϊκού κατέρχονται ακράτητοι προς το αντίπαλον τέρμα. Εις το 20όν λεπτόν ο Παναθηναϊκός έχει το δεύτερον τέρμα, διά του Μεσσάρη, κατόπιν ενός ισχυροτάτου σουτ.
Μετά πέντε λεπτά, ο Παναθηναϊκός επιτυγχάνει το τρίτον τέρμα και πάλιν διά του Μεσσάρη, παρά τας προσπαθείας του Κουράντη και του Γραμματικοπούλου. Τας αλλεπαλλήλους ταύτας επιτυχίας του Παναθηναϊκού το φίλαθλον κοινόν τας υποδέχεται με πρωτοφανή ενθουσιασμόν.
Παρ’ όλα τα εις βάρος των τέρματα, οι του Ολυμπιακού δεν αποθαρρύνονται και με ψυχραιμίαν συνεχίζουν το παίξιμο και επιτυγχάνουν μερκάς αρκετά επικινδύνους καθόδους. Η άμυνα, όμως, του Παναθηναϊκού, με επί κεφαλής τον Βασιλείου, εργάζεται συστηματικά και αποσοβεί πάντα κίνδυνον.
Εις το 30όν λεπτόν του αγώνος, ο Παναθηναϊκός επιτυγχάνει και το τέταρτον τέρμα, διά του Συμεωνίδη. Με την τελευταίαν ταύτην επιτυχίαν το τι επακολουθεί μεταξύ των θεατών είναι απερίγραπτον. Κυριολεκτικώς ο κόσμος σαν παράφρων εκσπά εις διαφόρους εκδηλώσεις. Από πολλά στόματα οπαδών του Παναθηναϊκού ακούονται αι λέξεις: «παιδιά, ανάστασις είναι αυτή». Το τέλος του ημιχρονίου ευρίσκει τας ομάδας με το αποτέλεσμα 4-0 υπέρ του Παναθηναϊκού.
Β’ ΗΜΙΧΡΟΝΟΝ. Κατά το δεύτερον ημιχρόνιον οπωσδήποτε ο Ολυμπιακός συστηματοποιεί το παίξιμό του και δι’ ωραίων συνδυασμών, επιχειρεί μερικάς καθόδους και επί τινά λεπτά έχει υπεροχήν. Παρ’ όλα αυτά, όμως, ο Παναθηναϊκός, διά μιας αιφνιδιαστικής καθόδου επιτυγχάνει το πέμπτον τέρμα του διά του Πιερράκου Ι. Παναθηναϊκός 5 – Ολυμπιακός 0.
ΟΙ Πειραιώται συνεχίζουν τον αγώνα με πραγματικήν ψυχραιμίαν παρ’ όλας τας επανειλημμένας ατυχίας των. Οι Ανδριανόπουλοι με κάθε τρόπον επιδιώκουν να επιτύχουν τέρμα, διά ν’ ασώσουν την τιμήν της ομάδος των και δεν αργού εις το 10ον λεπτόν να επιτύχουν το πρώτον τέρμα, διά του Γ. Ανδριανοπούλου. Μετά την επιτυχίαν ταύτην του Ολυμπιακού, οι Πειραιώται ενθαρρύνουν τους ποδοσφιαριστάς των, οίτινες, πράγματι, μετά τέσσερα λεπτά, επιτυγχάνουν το δεύτερον τέρμα, επίσης διά του Γ. Ανδριανοπούλου, Παναθηναϊκός 5 – Ολυμπιακός 2.
Οι Πειραιώται, από στιγμής εις στιγμήν ελπίζουν να επιτύχουν και άλλα τέρματα, διά να ισοφαρίσουν.
Αι ελπίδες των όμως ματαιούνται και μετ’ ολίγον δέχονται το έκτον τέρμα διά του ιδίου των οπισθοφύλακος Κουράντη. Εάν ο Κουράντης άφηνε να επέμβη ο Γραμματικόπουλος, το τέρμα, αναμφισβητήτως, θα εσώζετο.
Το έκτον τέρμα διαδέχεται και το έβδομον διά του Μηγιάκη και ολίγον αργότερον το όγδοον, το οποίον επέτυχεν ο Πιερράκος Ι.
Ούτω έληξε ο αγών με μίαν λαμπράν νίκην του Παναθηναϊκού 8-2».

Κριτική για τους παίκτες:
«Ο Παναθηναϊκός επέτυχε χθες μίαν λαμπράν νίκην. Ενίκησε την πρωταθλήτριαν ομάδα Πειραιώς, τον περίφημον Ολυμπιακόν με την εκπληκτικήν διαφοράν των 6 τερμάτων.
Και πραγματικώς, μία τέτοια νίκη άξιζε με το παραπάνω εις τους φιλοτίμους παίκτας του Παναθηναϊκού.
Κατέβαλαν χθες το άπαντον της τέχνης των, της αντοχής των και όλων εκείνων των χαρισμάτων, τα οποία δίδουν εις μίαν ομάδα την νίκην, τον θρίαμβο.
Το χθεσινό παιγνίδι του Παναθηναϊκού, ασφαλώς θα μείνη επί πολύ χαραγμένο εις την εντύπωσιν των φιλάθλων, οι οποίοι το παρηκολούθησαν και δεν θα ήτο υπερβολή εάν ελέγωμεν ότι ουδέποτε ελληνική ομάς έπαιξε με τόσην τέχνην, με τον τόσην μαεστρίαν. Οι κυνηγοί του κυριολεκτικώς εθαυματούργησαν, ο δε Μεσσάρης ΙΙ υπήρξε πραγματικά ο ήρωας του αγώνος”.
ΠΩΣ ΕΠΑΙΞΕΝ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. Από τεχνικής απόψεως, είπομεν ήδη, η ομάς του Παναθηναϊκού παρουσιάσθη εις ανώτερον επίπεδον. Οι κυνηγοί του –μία γραμμή από την οποίαν κυρίως φαίνεται η τακτική της ομάδας– έπαιξαν ένα παιγνίδι κλάσεως. Ταχείς και ακριβείς εις την μεταβίβασιν της σφαίρας, ευκίνητοι και με τελείαν αντίληψιν της θέσεώς των και των προσπαθειών των, χωρίς άσκοπες ντρίμπλες, έπαιξαν από της αρχής μέχρι του τέλους το ίδιο συντονισμένο παιγνίδι. Χωρίς να περιορισθούν εις ένα ωρισμένον σύστημα παιξίματος, υψηλό δηλαδή ή χαμηλό, μεταχειρίσθησαν συγκρατημένα τα εξτρέμ και απέδειξαν ότι υπάρχει μία τελεία συνεννόησις εις τους κυνηγούς του κέντρου. Ιδιαιτέραν εντύπωσιν μας προξένησαν οι «πισινές» των πάσσες και ιδίως των Μπαλτάσση ΙΙ και Συμεωνίδη, αι οποίαι εδίδοντο με ακρίβειαν αφάνταστον και εδημιούργουν πάντοτε άμεσον κίνδυνον εις την αντίπαλον εστίαν.
Ιδιαιτέρως ο Μεσσάρης ΙΙ ήτο ο καλύτερος κυνηγός χθες και απέδειξε την ανωτέραν του κλάσιν.
Οι μέσοι, ως γραμμή, ούτε του Μπαλτάση Ι εξαιρουμένου, ανταπεκρίθησαν σταθερά εις τας απαιτήσεις των θέσεών των. Εμοίρασαν καλό παιγνίδι, ιδίως ο Υποφάντης και εις την άμυναν εθαυματούργησαν. Εις τους μέσους σχεδόν πάντοτε προσέκρουον όλαι αι προσπάθειαι των Ανδριανοπούλων.
Οι οπισθοφύλακες και χωριστά ο Βασιλείου, έπαιξαν πολύ καλά. Οσον διά τον Αργυράκην, φαίνεται ότι τεχνικώς είναι τελείως κατηρτισμένος, συνεπώς δεν του εδόθησαν πολλαί ευκαιρίαι διά να δείξη τι ακριβώς αξίζει.ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Διά τον Ολυμπιακόν δεν έχομεν να γράψωμεν πολλά. Οι Ανδριανόπουλοι – χωρίς την στοιχειώδη ενίσχυσίν των μέσων και κουρασμένοι, ίσως, από το ταξίδι της Ρουμανίας – δεν έπαιξαν το παιγνίδι τους. Ολοι τους αγνώριστοι και ο Λεωνίδας ο χειρότερος. Οι οπισθοφύλακες υστέρησαν και ο Κουράντης υπήρξεν ο χειρότερος παίκτης του γηπέδου.
Ο Ιταλός διαιτητής κ. Μπαστιανίνι, τέλειος, συνεκράτησε τον αγώνα εις το δυνατόν καλύτερον επίπεδον».
Τα επινίκεια:
«Η νίκη του Παναθηναϊκού έδωσεν ευκαιρίαν να φανή πως πανηγυρίζουν οι Αθηναίοι νίκες.
Η Γλυφάδα… κάηκε ως τις πρωινές ώρες της Δευτέρας. Και οι παραθερίζοντες ξαφνιάστηκαν. Βούιζε ο τόπος από φωνές. Οχτώωω!.. οχτώωω!..
Οι Πειραιώτες φίλαθλοι, αναμένουν με αγωνίαν την ρεβάνς του αγώνος της παρελθούσης Κυριακής. Ασφαλώς όμως χωρίς να ετοιμάζουν… νεκροφόρες.
Κάθε βράδυ στο θέατρο του «Λαού», στην επιθεώρηση «έξω όλα», χαλάει κόσμος με ένα νούμερο αθλητικό, στο οποίο σατιρίζονται αθλητικά πρόσωπα και πράγματα. Τώρα δε με την νίκη του Παναθηναϊκού οι φίλοι του χαλού τον κόσμο. Ιδιαίτερα όταν ακούγεται το εξής τραγούδι που τραγουδούν όλοι μαζί:
Εγινε ένα ματς το δείλι
πούταν όλο μεγαλείο
κι’ εδοκιμάσθη το τριφύλλι
με το οκτώ-δύο.»