"ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΝΙΚΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΙΚΕΣ........."

.....και τωρα υποτιθεται πως εγω πρεπει παλι να γραψω κατι για τον αγωνα.......αντι να καθομαι να σκοτιζομαι μηπως θα ηταν πιο σκοπιμο να παρω (σχεδον τυχαια) ενα οποιοδηποτε ντερμπυ με το γαυρο των τελευταιων αρκετων ετων, και να κανω αναπαραγωγή?......Τι δεν καταλαβαινετε?
Κοινη συνισταμενη η κωλοφαρδια σε πρωτο βαθμο και η επιστημονικη διαιτησια σε δευτερο....οι απειρες χαμενες ευκαιριες του Παναθηναικου...

Όταν εισαι στη μερα σου, στην καλυτερη να παρεις ισοπαλια.......οταν δε βλεπεσαι να χανεις εμφατικα......οταν εισαι στοιχειωδως καλος να συνομωτει το συμπαν και ο διαιτητης και να ερχονται τα πανω-κατω.

Μηπως αυτη δεν ειναι και η ιστορια του σημερινου αγωνα? Στο δευτερο ημιχρονο αναφερομαι φυσικα (για να μη σας τρελανω κιολας σε σχεση με οσα εγραφα στο πρωτο ημιχρονο μεσα απο το γηπεδο). Αλλη μια απο Ντερμπισαιρ.......απο ματς στο τηγανι με σκορερ Νντοι.....και ποσα ακομη αραγε που εχω χασει το λογαριασμο......με μια και φωτεινη εξαιρεση που να επιβεβαιωνει τον κανονα (με Παπ-Σαλπι στο 90 στο τηγανι).

Ιστορικη μερα η σημερινη αναμφίβολα. Ειδαμε ιστορικη χορογραφια, με μονη ιστορικη ανακριβεια -οπως στην ταινια "καλωσηρθε το δολαριο" πως ο ναυτης ήταν μαυρος και προφανως ο εκτος στολος απαρτιζοταν κυριως απο τετοιους αν κρινω απο την τυχη των  Gayρων και σημερα
Ιστορικη μερα διοτι ειδαμε μετα απο πολλα χρονια παικτες μας να κλαινε στο χορταρι (φυσικα και αυθεντικα)
Ιστορικη μερα διοτι ενα γηπεδο (ανεξαιρετως Θ13 και μη) να μη φευγει απο το γηπεδο και να αποθεωνει σαν να κερδισες με 3-0, σαν να εισαι ενας ποδοσφαιρικος εξαστερος.
Ο ανεμος της υγειας ειναι αυτος που μου μενει και οτι ισως τελικα ξαναδω τον αγαπημενο μου Κυργιακο στον Παναθηναικο, μονο που δε θα λεγεται ετσι, θα λεγεται Ρισβανης.
Θα ξαναδω τον Καρνεζη μου, που δε θα λεγεται ετσι αλλα Καπινο. Θα δω παλι ενα Σειταριδη, που λεγεται Μαρινακης.......Θα δω ενα Βοκολο που θα λεγε
ται Τριανταφυλλοπουλος.......

"Τα ωραιοτερα πραγματα στη ζωη, δεν ειναι πραγματα", λεει το μοντερνο μοτό, όμως θα το παραφραζα ως εξης: "ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΝΙΚΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΙΚΕΣ........."

Ο Παναθηναικος κερδιζει μερα με τη μερα νεους καλους ποδοσφαιριστες, πραγματικους Παναθηναικους που το λεει η καρδια τους και κυριως πανω σε στερεες βασεις, αφου δεν ειναι προιοντα προπαγανδας (οπως με καποιους κοκκινους παικτες που τους φουσκωνουν τα μιντια)

Οσο για τη διαιτησια, ήθελα να πω ότι φαινομενικα δεν εχει επιρροη στο αποτελεσμα, να μου επιτρέψετε όμως (σαν ενας ανθρωπος που βλεπω ερασιτεχνικο ποδοσφαιρο, που ειναι η αλφαβητα, απο τα 12 μου) να πω ότι μας εσφαξε με το μπαμπακι....


YΓ 1  Αμα ημουν κλεφτρονι θα περιμενα μια φορα το χρονο να κονομαω επι ντερμπυ στη λεωφορο... ολη η μπατσαρια της χωρας φυλαγε την ομαδα του κρατος.... σκηνες αηδιας παραταγμενα τα ματς στα πλαγια οπως οταν φυλανε τους 300 ευεργετες μας στη βουλη

ΥΓ 2 Ανακοινωση·
Το συνθημα: Παιξτε μπαλα με των γαυρων τα κεφαλια αντικαθισταται ως εξης:
"Καντε μαγεια στων γαυρων την κωλοφαρδια"

AΡΡΩΣΤΙΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ (ΠΟΥ) ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Ένα από τα πράγματα που με εκνεύριζαν αφάνταστα όταν ήταν να «φύγουν»  το Σισσέ, ήταν οι εκφράσεις του στυλ «ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από πρόσωπα» και κάτι τέτοια που αράδιαζαν διάφοροι τυχάρπαστοι στα social media.

Kάπως έτσι αισθανόμουν και στη φυγή του Ζοτς το καλοκαίρι, που γινόταν ακριβώς το ίδιο σκηνικό και για άλλη μια φορά σήκωνα τα χέρια ψηλά.

Είναι τρομερό το πώς δε μπορούν κάποιοι να συλλάβουν το αυτονόητο. Φυσικά και ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από πρόσωπα, όμως αυτό είναι σε ιδεολογικό-θεωρητικό επίπεδο γιατί επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός (και κάθε ομάδα) σε όλη τη μακρόχρονη παρουσία του, γιγαντώθηκε, καταξιώθηκε και δομήθηκε πάνω σε συγκεκριμένα πρόσω πα. Το όνομα του έφτασε στα πέρατα της γης  βασιζόμενο σε πρόσωπα  ηγετικά. Είναι τα πρόσωπα που έφεραν τίτλους.  Τα πρόσωπα που γέννησαν νέους Παναθηναϊκούς φιλάθλους.

Με κάτι τέτοια πρόσωπα (π.χ Δομάζος, Σαραβάκος, Σισέ, Ομπράντοβιτς) ο Παναθηναϊκός στο βάθος των ετών έγινε ταυτόσημος. Ούτε παραπάνω, ούτε παρακάτω. ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ.

Τώρα που φτάνει η ώρα να υποδεχτούμε πάλι το Τζιμπρίλ, θυμήθηκα αυτές τις πικρές στιγμές του αποχαιρετισμού και τα λόγια κάποιων Παναθηναϊκών που με πλήγωναν  σχεδόν όσο και η φυγή (διωγμός επί της ουσίας) του Σισσέ.  Και θυμήθηκα αυτά τα λόγια όχι μόνο απλά επειδή έτσι συμβαίνει πάντα σε κάποια επιστροφή, αλλά για να δείξω ακριβώς ότι η πιθανότατη πια επιστροφή του παίκτη δε θα έχει μόνο αγωνιστικά οφέλη. Αυτό το σκέλος σε πρώτη φάση βλέπω να είναι το λιγότερο (τουλάχιστον άμεσα) στο οποίο θα προσφέρει ο Τζιμπρίλ.  Θα προσφέρει στη συσπείρωση, στο πάτημα ένος κουμπιού restart (format από το καλοκαίρι εύχομαι σε όλα τα κακώς κείμενα), στη γέννηση νέων Παναθηναϊκών όπως την πρώτη φορά, στην τόνωση του ηθικού, στην προσέλκυση κόσμου στο γήπεδο, στην ενίσχυση του ονόματος του Παναθηναϊκού στο διεθνές στερέωμα που πήρε την κατιούσα τελευταία (αγωνιστικά-οικονομικά)…..

Και μόνο το γεγονός ότι παρά τα όσα συμβαίνουν σε Παναθηναϊκό και οικονομικο-πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο, το «Βενιζέλος» ίσως βουλιάξει πιο πολύ απτην πρώτη φορά, δείχνει πολλά…..

Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΥΧΑΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΟΠΩΣ Ο ΤΖΙΜΠΡΙΛ ΣΙΣΣΕ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΣΑ ΑΝΕΦΕΡΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ, ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ Η ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΕΝΑ ΦΩΣ ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΤΟΥΝΕΛ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΘΗΚΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.

ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ ΑΥΤΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΣΙΣΣΕ ΔΕ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΕ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΛΑΝΟ…ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ…..

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΕΝΤΟ