Ο Κύριος "3 ευκαιρίες κάθε 7 ματς" λάλησε: βελτιωνόμαστε
???????????????????????????????????????????????????????????????
Αν κάποιος στην αρχή της σεζόν σας έλεγε ότι αρχές Νοέμβρη:
-θα είμαστε ένα πόντο πίσω από τον Ολυμπιακό έχοντάς τον κερδίσει στο μεταξύ μας ματς
-θα είμαστε κατά 99% εκτός Τσάμπιονς Λίγκ και κατά 50% εκτός Europa League
-η ομάδα θα έχει χάσει εντός από Κοπεγχάγη
-η ομάδα δε θα έχει φάει ούτε ένα γκολ σε δύο ματς από τη Ρουμπίν Καζάν
-θα έχουμε βάλει μόνο ένα γκολ και αυτό στο Καμπ Νου
-θα έχουμε τέρματα 1-7 στο Champions League στο τέλος της 4ης αγωνιστικής.....
Πόσο ψυχοπαθή θα τον θεωρούσατε?
Κι όμως τα παραπάνω ήδη έχουν συντελεστεί και ποιος ξέρει τι έχουμε να δούμε ακόμη....
Η ομάδα δεν έχει καμία αγωνιστική ταυτότητα και παίζει στην τύχη. Ομολογώ ήμουν υποστηρικτής του Νιόπλια, όχι επειδή είχα δει το ότι το νταμπλ ήταν δικό του (αγωνιστικό) έργο. Όσο και αν μισούσα τον Τεν Κάτε, άλλο τόσο αναγνώριζα ότι δούλευε με την ομάδα και ο Νιόπλιας πέρσυ απλά ήρθε και την απελευθέρωσε ψυχολογικά. Φέτος που ήρθε η ώρα να σχεδιάσει κάτι δικό του δεν κάνει ούτε τα αυτονόητα...όχι κάτι μαγικό. Τα αυτονόητα ίσως να είχαν δώσει έστω 2-3 βαθμούς παραπάνω, μια αξιοπρέπεια παραπάνω και σίγουρα δε θα είμαστε Dr Jekyll και Mr Hyde από ματς σε ματς και από ημίχρονο σε ημίχρονο.
Οι πιο πολλοί που είστε συστηματικοί αναγνώστες μας, γνωρίζετε ότι αποφεύγω να είμαι απόλυτος, γιατί έτσι θεωρώ ότι πρέπει να κάνω, να μην το παίζω ξερόλας, γιατί απλούστατα είμαι ένας από όλους του φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Υπάρχουν όμως πράγματα που στραβώνουν και τυφλό.
Αναφέρομαι στα σπουδαιότερα κατ΄ εμέ....:
1) Κύριε Νιόπλια, εμείς οι προπονητές της κερκίδας έχουμε πάρει γραμμή από τα πρώτα κιόλας επίσημα ματς ότι ο Κώστας Μarlbouranis, δεν την παλεύει κάστανο στα χαφ και πρέπει να γυρίσει τέρμα πίσω. Τι να το κάνω που εσύ το ανακάλυψες σήμερα, τη στιγμή που είμαστε με το ενάμιση πόδι αποκλεισμένοι από παντού? Έρχεσαι σήμερα 2 Νοεμβρίου και ανακαλύπτεις ότι οι ελληνικές ομάδες μόνο με 3 πίσω στην άμυνα αποδίδουν καλά. Τα παραδείγματα? Άπειρα...για σχεδόν όλες τις ελληνικές ομάδες. Τι να θυμηθούμε από τα πρόσφατα? Ρώμη? Μιλάνο? (Ακόμη και ο γαύρος όποτε έπαιξε έτσι, γλίτωσε ευρωπαϊκούς διασυρμούς.) Το Euro πώς το πήραμε δηλαδή?
Έχεις λοιπόν αυτόν τον ποδοσφαιριστή τον Κατσουράνη και βγάζει μάτια ότι μόνο εκεί μπορεί να προσφέρει. Όχι απλά να προσφέρει...να γαμήσει και να δείρει...όπως σήμερα, που είδαμε την ποδοσφαιρική μετεμψύχωση του Χένρικσεν. Άψογη καθοδήγηση, πρώτος στη μπάλα, κατέβασμα μπάλας, άριστος ψηλά και χαμηλά, ηρεμία, έμπνευση στους συμπαίκτες του, τρελά διωξήματα και αποκρούσεις. Τα τελείως αντίθετα από αυτά δηλαδή που προσφέρει παίζοντας στα χαφ.
Μέσα στο Καμπ Νου γιατί δεν έπαιξες με λίμπερο? Φοβήθηκες μη σε πούνε παρωχημένο και ξεπερασμένο, απέναντι σε ένα ματς που διαφημίζεις την ομάδα και διαφημίζεσαι ο ίδιος? Γιατί δεν έβαλες λοιπόν ένα τρίτο κεντικό αμυντικό να γλιτώσουμε εκεί το διασυρμό?
Βάζοντας τον Κατσουράνη στα χαφ, ξοδεύεις σε κάθε ματς δύο πράγματα: α)μία αλλαγή και β) την υπομονή μας...και με τους δυο σας.
2) Eπειδή όλο πουλάς αμπελοφιλοσοφίες....μπορείς να μας πεις πόσες ευκαιρίες κάνουμε μέσο όρο φέτος? Ο Σισέ είναι καλό παλικάρι και σε ανέχεται. Άλλος στη θέση του θα σε είχε πάρει παραμάζωμα...Τον εκθέτεις. Έως και τον ρεζιλεύεις...Χρεώνεις την ομάδα να τον τρέχουμε συνέχεια για αυχενικές διαφάνειες, να τον εξετάζουμε μήπως του μείνει κανά κουσούρι να κοιτά τον ουρανό. Μπες στη θέση του. Μπες στη θέση μας. Βάλτου στηρίγματα. Τι εμμονές είναι αυτές με τον ένα σεντερ φορ? Φτιάξε ένα τρόπο παιχνιδιού για να εκμεταλλευτείς τον παιχταρά. Μην παίζεις το σύστημα: "η καλαμιά στον κάμπο". Δεν παράγουμε. Δεν υπάρχει κίνηση χωρίς τη μπάλα. Είμαστε μονοδιάστατοι. Περιμένουμε την ατομική έξαρση κάποιου ποιοτικού ποδοσφαιριστή. Εάν έρθει καλώς. Εάν όχι...παίζουμε το σύστημα "προσευχή", σωστά?
3) Η διαχείριση του υλικού είναι τραγική. Μπορεί να μας βρίσκουν και ατυχίες όμως για τους τραυματισμούς έχεις μεγάλο μερίδιο και εσύ. Τον τρόπο εκγύμνασης και την εποπτεία της προετοιμασίας ποιος την είχε, ο γείτονας?
Υπάρχουν και στον τομέα αυτό, πράγματα που βγάζουν μάτια:
α) Ο Καραγκούνης κάνει μόνο να μπαίνει αλλαγή (και αυτό σε επιλεγμένα παιχνίδια)
β) Ο Γκαρσία παίζει καλύτερα ως αλλαγή. Όταν τον ξεκινάς, σέρνεται.
γ) Πότε κρίνεις πως είναι η κατάλληλη στιγμή να βγει έξω ο Τζόρβας? Παίζει καλά? Βασικός. Δεν παίζει καλά? Βασικός
Πού θα πάει η δουλειά αυτή? Όλοι βλέπουμε τα εξής για τον Αλέξη. Έχει καταπληκτικά ρεφλέξ και είναι ένας μικρός Νικοπολίδης όσο δε χρειάζεται να μετέχει στο παιχνίδι με άλλο τρόπο. Τρομερός στα τετ α τετ και στα σουτ. Όμως επειδή δεν του καλλιεργείς τον ανταγωνισμό, έχει "αράξει". Δε δουλεύει στις εξόδους. Κυριολεκτικά είναι παίκτης Β΄ Εθνικής στον τομέα αυτό. Εσχάτως τα διωξήματά του, τα ελεύθερά του και τα βολέ του είναι τραγικά, δε φτάνουν ούτε στη σέντρα, δημιουργούν προϋποθέσεις αντεπίθεσης για τον αντίπαλο και δεν εμπνέουν σε καμία περίπτωση. Έχεις δώσει ξεκάθαρη εντολή στον Καντέ να τη γυρίζει με τη μία πίσω, όμως με το Τζόρβα εγκυμονούν κίνδυνοι κατά την απομάκρυνση με τον άσχημο τρόπο που την κάνει.
Θα του κανες μεγάλο καλό -ποικιλοτρόπως- εάν του δινες καμιά ανάσα και μάλλον θα γύριζε βελτιωμένος, ξεκούραστος, ορεξάτος και πολύ πιο ανταγωνιστικός. Ο ανταγωνισμός είναι εφαλτήριο προόδου και εξέλιξης. Τόσο δύσκολο?
Πόσ χάλια είναι ο αναπληρωματικός γκολκίπερ της Πορτογαλίας Φερνάντεζ? Γιατί τον καις? Γιατί δεν βοηθάς και τον Καρνέζη?
δ) Έχεις έναν δύο φορμαρισμένους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι εδώ που τα λέμε, έσωσαν και το τομάρι σου προχτές. Για το Σισέ, τα είπαμε...έπρεπε να σε κολλήσει τατουάζ σε καμιά γωνία του κορμιού του με τον τρόπο που αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός. Για το Χριστοδουλόπουλο τώρα...σήμερα γιατί δεν ξεκινάς έναν ποδοσφαιριστή που είναι στα πολύ πάνω του? Γιατί και εδώ καλλιεργείς την αναξιοκρατία? Εγώ και η μισή Ελλάδα είμασταν σίγουροι ότι πρέπει να ξεκινήσει βασικός, ένας ποδοσφαιριστής που ήταν το Α και το Ω σου επιθετικά προχτές με το γαύρο και συ τον ανταμοίβεις με πάγκο και βάζοντάς τον αλλαγή στο εβδομηνταφεύγα.Καλά κρασιά. Μέχρι να ζεσταθεί, τέλος το ματς.
Δεν ξέρω τι χρόνος έχει μείνει στην κλεψύδρα πριν πάρεις δρόμο.
Σίγουρα θα είσαι ο κοντότερος προπονητής στην ιστορία μας.
(Εκτός βέβαια αν πάρουμε κάποτε καναν...Ιμπαγάσα)
Κοίτα να μην είσαι και ο μικρότερος...
Πώς να το αποφύγεις αυτό?
Ιδού πέντε συμβουλές
1) Δούλεψε κάνοντας αυτοκριτική και έχοντας ανοικτό μυαλό!
2) Κοίτα την προηγούμενη συμβουλή
3) Κοίτα την προηγούμενη συμβουλή
4) Κοίτα την προηγούμενη συμβουλή
5) Κοίτα την προηγούμενη συμβουλή
Τα λέμε
Φρέντο Καπουτσίνο
Υ.Γ1:
Το ποσό, γράψτο μόνος σου Έκτορα...
Y.Γ 2 «Άγγιξε το θαύμα», έγραφε το MEGA επί... μία ώρα μετά τη λήξη του αγώνα. Εξαιρετική προσέγγιση για όσους είδαν το ματς στο... ραδιόφωνο.
*Το άρθρο γράφτηκε πριν το ματς Κοπεγχάγη-Μπαρτσελόνα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου