Ένα από τα πράγματα που με εκνεύριζαν αφάνταστα όταν ήταν να
«φύγουν» το Σισσέ, ήταν οι εκφράσεις του
στυλ «ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από πρόσωπα» και κάτι τέτοια που αράδιαζαν
διάφοροι τυχάρπαστοι στα social media.
Kάπως
έτσι αισθανόμουν και στη φυγή του Ζοτς το καλοκαίρι, που γινόταν ακριβώς το
ίδιο σκηνικό και για άλλη μια φορά σήκωνα τα χέρια ψηλά.
Είναι τρομερό το πώς δε μπορούν κάποιοι να συλλάβουν το αυτονόητο.
Φυσικά και ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από πρόσωπα, όμως αυτό είναι σε
ιδεολογικό-θεωρητικό επίπεδο γιατί επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός (και κάθε
ομάδα) σε όλη τη μακρόχρονη παρουσία του, γιγαντώθηκε, καταξιώθηκε και δομήθηκε
πάνω σε συγκεκριμένα πρόσω πα. Το όνομα του έφτασε στα πέρατα της γης βασιζόμενο σε πρόσωπα ηγετικά. Είναι τα πρόσωπα που έφεραν τίτλους. Τα πρόσωπα που γέννησαν νέους Παναθηναϊκούς
φιλάθλους.
Με κάτι τέτοια πρόσωπα (π.χ Δομάζος, Σαραβάκος, Σισέ,
Ομπράντοβιτς) ο Παναθηναϊκός στο βάθος των ετών έγινε ταυτόσημος. Ούτε
παραπάνω, ούτε παρακάτω. ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ.
Τώρα που φτάνει η ώρα να υποδεχτούμε πάλι το Τζιμπρίλ, θυμήθηκα
αυτές τις πικρές στιγμές του αποχαιρετισμού και τα λόγια κάποιων Παναθηναϊκών
που με πλήγωναν σχεδόν όσο και η φυγή
(διωγμός επί της ουσίας) του Σισσέ. Και
θυμήθηκα αυτά τα λόγια όχι μόνο απλά επειδή έτσι συμβαίνει πάντα σε κάποια
επιστροφή, αλλά για να δείξω ακριβώς ότι η πιθανότατη πια επιστροφή του παίκτη
δε θα έχει μόνο αγωνιστικά οφέλη. Αυτό το σκέλος σε πρώτη φάση βλέπω να είναι
το λιγότερο (τουλάχιστον άμεσα) στο οποίο θα προσφέρει ο Τζιμπρίλ. Θα προσφέρει στη συσπείρωση, στο πάτημα ένος
κουμπιού restart (format από το καλοκαίρι εύχομαι σε όλα τα κακώς κείμενα), στη
γέννηση νέων Παναθηναϊκών όπως την πρώτη φορά, στην τόνωση του ηθικού, στην
προσέλκυση κόσμου στο γήπεδο, στην ενίσχυση του ονόματος του Παναθηναϊκού στο
διεθνές στερέωμα που πήρε την κατιούσα τελευταία (αγωνιστικά-οικονομικά)…..
Και μόνο το γεγονός ότι παρά τα όσα συμβαίνουν σε
Παναθηναϊκό και οικονομικο-πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο, το «Βενιζέλος» ίσως
βουλιάξει πιο πολύ απτην πρώτη φορά, δείχνει πολλά…..
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΑ
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΥΧΑΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΟΠΩΣ Ο ΤΖΙΜΠΡΙΛ
ΣΙΣΣΕ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΤΗ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΣΑ
ΑΝΕΦΕΡΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ, ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ Η ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ
ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΕΝΑ ΦΩΣ
ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΥ ΤΟΥΝΕΛ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΘΗΚΕ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ.
ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ
ΑΥΤΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΣΙΣΣΕ ΔΕ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΕ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΚΑΙ
ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟ ΝΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΠΛΑΝΟ…ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ…..
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΕΝΤΟ