H ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΡΕΙΑ...ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ...........by Freddo Cappuccino

Μια αγγελία που έπεσε το μάτι μου και ξεκινώ:

"ΜΕΓΑΛΗ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΜΕ 102 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ ΖΗΤΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΙΧΕ ΑΛΛΑ ΕΦΘΕΙΡΕ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΤΣΑΛΑΚΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΔΑΡΣΙΜΑΤΑ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ"

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΡΕΙΑ....ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ:

Panathinaikos
Panathinaikoς
Panathinaiκος
Panathinaικός
Panathinαϊκός
Panathiναϊκός
Panathηναϊκός
Panaθηναϊκός
Panαθηναϊκός
Paναθηναϊκός
Pαναθηναϊκός
Παναθηναϊκός


Αγαπητοί φίλοι,

Δεν ξέρω αν σας αρέσει να "στρουθοκαμηλίζετε" όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα στη ζωή σας.
Δεν ξέρω αν προτιμάτε να κρύβετε έναν προβληματισμό σας, την πίκρα και την απογοήτευσή σας, ώστε να μη δίνετε δικαιώματα να σας κατηγορεί ή να χαίρεται ο "εχθρός" σας κατά περίπτωση.

Εγώ επειδή δεν κάνω τίποτα από τα δύο και επειδή εξ ορισμού κάνοντας δημόσιες τοποθετήσεις μέσω του blog, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να απηχώ πάντα αυτά που αισθάνεστε εσείς που είστε μερικές εκατοντάδες, απλά θέλω να εκφράσω κάποιες απόψεις που κατά το μεγαλύτερο ποσοστό νομίζω πως τις ασπάζεστε.
Επιπλεόν, δε γίνεται  να μην κριτικάρω κάποια πράγματα, απλά επειδή μπορεί να γινόμαστε ρόμπα στους (ερυθρόλευκους) απέναντι.

Ο αγώνας έχει τελειώσει εδώ και 12 ώρες περίπου και παρόλο που αυτή τη φορά αποτύχαμε σε μικρότερο βαθμό διότι δε φάγαμε από δύο γκολ και πάνω στο ΟΑΚΑ(!!!), αυτό που νιώθω είναι ότι γράφτηκε άλλη μια άσχημη σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού με το σημερινό απότέλεσμα. Σε περίπτωση που με θεωρήσετε υπερβολικό, σας λέω πως έχετε και εσείς δίκιο, όμως εξαρτάται από ποια αφετηρία το εξετάζει κανείς το πρόβλημα. Εγώ λοιπόν τη σημερινή αποτυχία τη θεωρώ τόσο σημαντική, όσο τη σταγόνα που ξεχειλίζει ένα ποτήρι.... δε χρειάζεται να είναι πολύ μεγάλη για να συμβεί το κακό.
Η ισοπαλία με τη Ρουμπιν  αποτελεί τη συνέχεια μιας σειράς ευρωπαϊκών αγώνων με πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από αυτούς.
Η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών είναι απολύτως λανθασμένη, είτε επειδή δεν τους ενδιέφερε να μάθουν μόνοι τους τι σημαίνει ΠΑΟ στην Ευρώπη, είτε επείδή κανείς δεν τους την εμφύσησε.
Η νοοτροπία των παραγόντων και των προπονητών, που στο βωμό της κατάκτησης εγχώριων τίτλων, διοχετεύουν διλήμματα  στην ομάδα και στον Τύπο, του στυλ "Ευρώπη ή Πρωτάθλημα".
Η νοοτροπία κάποιων φιλάθλων που επίσης ασπάζονται τέτοια διλήμματα.
Δεν είπα ότι είμαστε η Μάντσεστερ ή η Μπαρτσελόνα που σχεδόν κάθε χρόνο πρωταγωνιστούν εντός και εκτός των τειχών.
Είμαστε όμως ο Παναθηναϊκός που έχει μια ευρωπαϊκή στόφα για την οποία όλοι καμαρώνουμε και συνεχώς αφηγούμαστε αναμνήσεις-ιστορίες από φοβερές εμφανίσεις, πορείες, αποτελέσματα ή εκδρομές. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν καθημερινά στις πράσινες παρέες που περνάμε το χρόνο μας, ή ως καζούρα σε παρέες με φιλάθλους αντιπάλων.
Το πρόβλημα είναι λοιπόν, ότι ο πήχης στο θέμα των ευρωπαϊκών στόχων της ομάδας πέφτει συνεχώς. Όποιος δε σέβεται το παρελθόν του, δεν μπορεί να ελπίζει για το μέλλον του και ο Παναθηναϊκός όπως στρώνει, έτσι κοιμάται κιόλας.
Πήγαμε σήμερα στο γήπεδο και τι είδαμε πάλι?
Χρονολογικά:
-Φιλάθλους να προσέρχονται στο γήπεδο με κατεβασμένα κεφάλια, χωρίς τη δίψα του παρελθόντος σε αγώνα για το Champions League!
-Ποδοσφαιριστές μας να προσπαθούν να αποδείξουν απλά ότι δεν μπορούν να παίξουν χειρότερα από το ματς με την Κοπεγχάγη (όχι να παίξουν γενικώς καλά)
-Ποδοσφαιριστές να μάχονται σε έναν "τελικό" με τον ίδιο τρόπο που μάχονται σε....φιλικό
-Ποδοσφαιριστές να κάνουν την πρώτη μας ευκαιρία γύρω στο 73 νομίζω
-Προπονητή άτολμο καρεκλοκένταυρο να  κοιτά πρωτίστως τη διατήρηση της θεσούλας του στον πάγκο και να πραγματοποιεί αλλαγές με κριτήρια την κυριακάτικη κατάρτιση ενδεκάδας και την αποφυγή της δεύτερης συνεχόμενης ήττας.
-Φιλάθλους να παρακολουθούν τον αγώνα και να νομίζουν ότι πρόκειται για αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος, χωρίς τη γνώριμη συγκίνηση ή διάθεση ενός αγώνα στο Τσάμπιονς Λιγκ έτσι.
-Φιλάθλους να αποχωρούν με κατεβασμένα κεφάλια.
-Ποδοσφαιριστές να κρύβονται πίσω από τις απουσίες μας και να έχουν έτοιμη τη δικαιολογία για το αρνητικό αποτέλεσμα
-Ποδοσφαιριστές να ανακαλύπτουν "φρούδες" ελπίδες πρόκρισης μέσω των δήλώσεων τους.
-Προπονητή να  δίνει μαθήματα ποδοσφαιρικής θεωρίας στις συνεντεύξεις τύπου κατά τα άλλα όμως να παίζει για την ισοπαλία.
-Προπονητή να νομίζει ότι απευθύνεται σε φιλάθλους-πρόβατα και να μιλά με πιο ξύλινη γλώσσα και από υπουργό.
-Διοικούντες, μάνατζερ και στελέχη της ομάδας να δηλώνουν ικανοποιημένοι από την προσπάθεια, κατεβάζοντας διαρκώς τον πήχη ονείρων, στόχων ή προσδοκιών.

Όλα αυτά είναι ψέματα?
Σας φέρνουν στη μνήμη κανέναν Ευρωπαίο Παναθηναϊκό?
Τι σχέση έχουν με την ευρωπαϊκή ιστορία του Παναθηναϊκού?
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ

Λυπάμαι που λόγω και της στεναχώριας μου ίσως να γίνομαι υπερβολικός, όμως το πράγμα παραπήγε έτσι?
Όσοι διαφωνείτε μαζί μου με τον τρόπο που τα λέω, ίσως έχετε δίκιο.
Αν διαφωνείτε γενικά που ισχυρίζομαι ότι ξεφτίζει ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης και πάλι δικαίωμά σας και μαζί σας είμαι, απλά θα σας πω ένα τελευταίο:

Ένα από τα 5-6 πιο επικά πρόσφατα ευρωπαϊκά μας παιχνίδια ήταν αυτό εναντίον της Λα Κορούνια όταν αγωνιζόταν σε μας ο Ασάνοβιτς (περ. ΄99-΄00). Στην Ισπανία είχαμε χάσει 4-2 και στο ΟΑΚΑ στον επαναληπτικό ήμουν μέσα στο στάδιο, σε ένα ματς χωρίς τηλεοπτική μετάδοση (γεια σου ρε Βαρδινογιαννέϊκο!). Αναφέρω ότι ήμουν μέσα στις κερκίδες, διότι ήμουν από τους 40.000 τυχερούς που είδαν μεν έναν Παναθηναϊκό να αποκλείεται, έχοντας ωστόσο πραγματοποιήσει μια μυθική εμφάνιση. Σκόρπισε τον τρόμο εκείνη τη βραδυά  ο Παναθηναϊκός και μόνο όσοι έχουν δει το συγκεκριμένο παιχνίδι μπορούν να με καταλάβουν τι εννοώ, καθώς μεταδόθηκε μόνο από το Σταρ σε μαγνητοσκόπηση στις 1.00 τη νύχτα.
Σας θυμίζω αυτήν την αναμέτρηση που όχι μόνο φέραμε ισοπαλία, αλλά και αποκλειστήκαμε.
Δε σας αναφέρω ματς με πρόκριση και νίκη-θρίαμβο.
Χτες ισοπαλία φέραμε και είμαστε κοντά στο φάσμα του αποκλεισμού ακόμη και από το Europa League.
Τότε παίζαμε με σέντερ φορ το Σίγκουρντσον (τον καρχαρία ντε!) και χτες με το Σισέ.
Δεν έχουν όμως κάποια σχέση τα δύο παιχνίδια.....
Τότε έβλεπες το ματς και νόμιζες ότι το ΟΑΚΑ είχε γίνει....Ριαθόρ. Τους έπαιζες μονότερμα 90 λεπτά.  Τότε γυάλιζαν τα μάτια ποδοσφαιριστών, προπονητών και φιλάθλων.
Πραγματικό...παράσημο για τον Ευρωπαίο Παναθηναϊκό αν και στην ουσία ήταν μια ισοπαλία-αποκλεισμός.
Τότε ωστόσο, όλοι αντιμετώπιζαν έναν οποιοδήποτε ευρωπαϊκό αποκλεισμό ως μουτζούρα στην ιστορία του συλλόγου και υπερέβαιναν εαυτόν για να τον αποφύγουν, ενώ τα τελευταία χρόνια τα ευρωπαϊκά παιχνίδια είναι ευκαιρία να χαλαρώσουν οι ποδοσφαιριστές και να σκεφτούν την Τρίπολη την οποία αντιμετωπίζουν την Κυριακή.

Τα λέμε
Φρέντο Καπουτσίνο


Υ.Γ Η περιρρέουσα "ατμόσφαιρα" που αισθανόσουν στις τάξεις των φιλάθλων, στο δρόμο για το ΟΑΚΑ, μέσα στο ΟΑΚΑ ή αποχωρώντας από το ΟΑΚΑ ήταν όλα τα λεφτά....καμία σχέση με τα αισθήματα που σου γεννά ένας αγώνας Τσαμπιονς Λίγκ...μεγάλη υποτονικότητα και οκνηρία.

Υ.Γ 2 Μη μασάτε σήμερα με τα πρωτοσέλιδα. Πάλι κακό μας κάνουν που παρουσιάζουν τον Παναθηναϊκό άτυχο, μαχητή, που ξύπνησε αργά, που πιστεύει ακόμη στην πρόκριση, που έχει κότσια, που συγκλόνισε!!!!!!!
 Έλεος! Δώστε επιτέλους ένα σωστό προσανατολισμό στην ομάδα...έστω εσείς οι πράσινες φυλλάδες....Δεν είμαστε ολυμπιακοί-πρόβατα να μας πουλάτε μπαρμπούτσαλα...ξεκολλήστε ρε γελοίοι....
άκου "συγκλόνισε".......

Υ.Γ 3 Θεωρώ σημαντική δικαιολογία τις απουσίες, αλλά για μένα πρωτίστως είναι θέμα νοοτροπίας αυτό που συμβαίνει τελευταία. Άλλες φορές που ήμασταν πλήρεις, τι κάναμε δηλ. για να καταλάβω....