Νομίζω πως σήμερα μπορούμε να ασχοληθούμε λίγο με το μπασκετικό μας αυτοκράτορα. Άλλωστε έχουμε αρκετό χρόνο με αφορμή τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των αγώνων της Εθνικής, όπου παρεπιπτόντως ευχόμαστε ο Κατσουράνης να βάλει καλή ενδεκάδα και να κάνει καλό κοουτσάρισμα. (πλακίτσα κάνω)
Πάμε στον μπασκετικό Παναθηναϊκό λοιπόν. Εκεί επικρατεί ως σκέψη μου (αυτό που λέω βέβαια κάθε χρονιά) ότι η ομάδα είναι πιο πλήρης από ποτέ. Κάθε χρόνο αυτή είναι η διαίσθησή μου και κάθε χρόνο η ομάδα ενισχύεται όλο και πιο πολύ.
Δε νομίζω ότι (αρχική) πρόθεση των Γιαννακόπουλων ήταν να φτιάξουν τόσο ισχυρή ομάδα φέτος. Δεν ξέρω τι μεσολάβησε (ίσως πείσμωσαν με τις εξελίξεις με Σπανούλη), πάντως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου μας βρήκε φοβερά ενισχυμένους. Ίσως με παίκτες και με τρόπο που δεν αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι.....Πιθανώς μια τρυπίτσα στα γκαρντ με έναν ποιοτικό έμπειρο παίκτη που θα έπαιζε λίγα και ποιοτικά λεπτά (π.χ Σάρας ή Βούγιανιτς που ακούστηκε σήμερα) να μας ανέβαζε ακόμη πιο πάνω, ωστόσο ακόμα και έτσι να μείνουμε, η ομάδα είναι πολύ καλή.
Ο Ζοτς ακούγεται, ότι φέτος λόγω της αλλαγής των κανονισμών (τρίποντο στα 6.75 κ.λ.π) θα θελήσει να μεταφέρει το παιχνίδι κάτω από τις ρακέτες. Μην ξεχνάμε ότι είναι δάσκαλος του στυλ, της εμπειρίας, της αξίας ενός Φέργκιουσον στο ποδόσφαιρο, όπου η αντίληψή του και το πώς θα προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που επιφέρουν οι νέοι κανονισμοί, θα αποτελέσει οδηγό για τις υπόλοιπες ομάδες. Ο τρόπος με τον οποίο θα παίξει φέτος ο Παναθηναϊκός θα είναι φάρος για πολλές ομάδες και είμαι σίγουρος ότι ήδη από τα φιλικά, αυτός αντιγράφεται και διδάσκεται σε προπονήσεις άλλων.
Αυτή είναι μια εκτίμηση που έχουμε διαβάσει, όχι όμως ότι ο Παναθηναϊκός δε θα σουτάρει τρίποντα.
Έχει τους παίκτες και για αυτό το σκοπό, ενώ παράλληλα φετινό σημείο αναφοράς θα είναι η άμυνα, όπου όπως λέγεται χαρακτηριστικά: ..."μια πεντάδα από Διαμαντίδη, Σάτο, Περπέρογλου, Τσαρτσαρή και Μάριτς, όταν βρίσκεται στο παρκέ με χέρια σηκωμένα ψηλά, θα κρύβεται ο ήλιος..."΄.
Κάνοντας έναν απολογισμό του καλοκαιριού, δε θα κάνω κωλοτούμπα....Ο Σπανούλης ήθελα να μείνει στον Παναθηναϊκό. Στεναχωρήθηκα, αλλά κάτι μου λέει ότι γρήγορα θα τον ξεχάσουμε....Δεν ακυρώνω τις ικανότητές του και όπως πάντα στη ζωή μας συμβαίνει, και πήρε πολλά και έδωσε πολλά. Ο κυριότερος λόγος που τον ήθελα ήταν να μη χαλάσει η χημεία της ομάδας, η οποία θα διαταρασσόταν τουλάχιστον δύο φορές από τις διαφαινόμενες αποχωρήσεις των Πέκοβιτς και Σάρας. Σε συνδυασμό με τη μη σύναψη συμφωνίας για ανανέωση της συνεργασίας με Νίκολας και Μπατίστ (έως τότε) τα πράγματα φαίνονταν χλωμά.
Η φημολογούμενη απόκτηση του Ρομέιν Σάτο από τον ολυμπιλαγό με έστειλε στα τάρταρα. Με θυμάμαι να οδύρομαι μιλώντας στο τηλέφωνο με τον κολλητό Freddo Espresso, όντας πολύ στεναχωρημένος από τα δημοσιεύματα αυτά περί Σάτο στους gayrous. Εκείνη τη στιγμή (όχι τόσο πολύ με την αποχώρηση Σπανούλη), άρχιζα να αμφιβάλλω για τις ισορροπίες στα μπασκετικά δρώμενα. Ναι, με αυτόν τον παίκτη ο ολυμπιλαγός, μπορούσε να αλλάξει ρότα....
Ξαφνικά, μετά απο μια βδομάδα στασιμότητας, ήρθαν τα πάνω κάτω....Ανανεώνουν Μπατίστ, Νίκολας, υπογράφουν Καϊμακόγλου, Βουγιούκας και -ω του θαύματος- έρχεται και ο Σάτο στην Πανάθα. Εκ των υστέρων μαθεύτηκε ότι από το δωμάτιο που νοσηλευόταν (σε σοβαρή κατάσταση νομίζω), ο Θανάσης Γιαννακόπουλος πραγματοποιούσε τις μεταγραφικές συνεννοήσεις με τους εκπροσώπους του παικταρά.
Για τον Σάτο θα μας δοθεί η ευκαιρία να ασχοληθούμε πολλές φορές με την πάρτη του. Συνοπτικά, θα πούμε ότι πρόκειται για ένα μοντέρνο τριάρι, που ίσως να παίξει αρκετά στη θέση "2" λόγω των λίγων γκαρντς που έχουμε φέτος. Είναι ουσιαστικά ο αντι-Σισκάουσκας, αφού από τότε είχε να παίξει σοβαρό τριάρι στον ΠΑΟ. Καλός ο Περπέρογλου, αλλά όχι ηγέτης. Τον εκτιμώ, έχει κάνει βήματα προόδου, όμως για πρώτο βιολί γιοκ. Η αξία του Σάτο είναι γνωστή στο ευρύτερο Παναθηναϊκό κοινό, λόγω των συχνών αγώνων που δώσαμε με τη Σιένα τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για ένα παίκτη υπερπλήρη, εύστοχο, παίκτη ραμμένο και φτιαγμένο στο στυλ του Παναθηναϊκού του Ομπράντοβιτς. Καλός χαρακτήρας και ομαδικός. Η Σιένα, έπαιζε τρομερά όμοιο στυλ παιχνιδιού με εμάς και ο Σάτο, ο οποίος ανέβαινε τα σκαλιά της προόδου (τρία τρία!) κάθε χρόνο, ήταν το κομμάτι του παζλ που "κούμπωνε" παντού.
Διαβάζοντας τις συνεντεύξεις των Ιτούδη, Νίκολας και Μπατίστ να εξυμνούν το Σάτο (όπως και να λυπούνται που έφυγε ο Σπανούλης), μου φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό και αυτό που συγκράτησα κυρίως ήταν πως είπαν: ¨"με αυτόν τον παίκτη (Σάτο) πάντα προβληματιζόμασταν πριν από τα μεταξύ μας παιχνίδια πώς θα τον αντιμετωπίσουμε, όλο κάναμε σχέδια και ποτέ δεν τα καταφέρναμε". Αλήθεια είναι αυτό....Ο Σάτο στα μάτια μου πάντα ήταν φτιαγμένος για τον ΠΑΟ του Ομπράντοβιτς και δεν το ήξερε... (ή μήπως το ήξερε?). Μας διέλυε τα συστήματα, ενώ για να τον κάνεις καλά δεινοπαθούσες (και δεν τον έκανες κιόλας ζάφτι). Μεγάλο κατόρθωμα η απόκτηση του παικταρά αυτού. Είναι ευτύχημα και ολίγον τι συγκυριακό που έγινε δικός μας αφού: 1)στο ΝΒΑ (από όπου είχε πρόταση με μικρό εγγυημένο χρόνο συμμετοχής) δεν ήθελε να πάει για να μην είναι δεύτερος στην πόλη και 2)οι Αγγελόπουλοι οι οποίοι πρώτοι έφτασαν κοντά του, δεν γνωρίζουν γρι από μπάσκετ και αρνήθηκαν να κάνουν οικονομική υπέρβαση, αφού ήταν ήδη ξεζουμισμένοι από τη συμφωνία (γη και ύδωρ) με το Σπανούλη. Αυτά μέχρι στιγμής με Σάτο και όποιος δεν το ξέρει, θα..."πάρει γραμμή" νωρίς νωρίς πιστέψτε με.
Ο Μάριτς είναι πολύ καλός παίκτης επίσης. Μην περιμένετε να δείτε το νέο Πέκοβιτς. Και να εξελιχθεί, δύσκολα θα γίνει κάτι παρόμοιο. Έχει όμως πάρα πολλά προσόντα και ίσως να είναι πιο πλήρης. Αυτό μετράει πολύ σε μια ομάδα του Ομπράντοβιτς. Ο Μάριτς είναι πολύ εύστοχος στην επίθεση, δε θα γίνει ποτέ πρώτο βιολί επιθετικά, όμως είναι πολύ καλός ριμπάουντερ και παίζει άμυνα που σπάει κόκκαλα.
Οι Έλληνες που αποκτήσαμε έχουν κάνει δύο πολύ καλές χρονιές τελευταία. Ο Καϊμακόγλου στο Μαρούσι και στην Εθνική έδειξε ότι έχει πολλές πιθανότητες να σηκώσει το βάρος της φανέλας μας.
Έχει καλό σουτ, είναι καλός αμυντικός και θα τα δίνει όλα. Περιμένω να έχει την προσφορά του Χατζηβρέττα περίπου, δηλαδή να προσαρμοστεί άμεσα,να προσφέρει άμεσα, να θυσιάζει το εγώ του, να αισθάνεται τιμή που παίζει σε εμάς και να τα δίνει όλα με πάθος.
Ο Βουγιούκας είναι έχει καλές κινήσεις και ξέρει πολύ καλό μπάσκετ για ψηλός. Είναι φοβερό το πόσο βελτιώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια.....
Φέτος δίνω μια τελευταία ευκαιρία στον Τέπιτς και λυπάμαι που το λέω, ωστόσο ενώ στην Παρτιζάν και στην Εθνική Σερβίας έβγαζε μάτια, σε μας δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται.
Ο Καλάθης καλείται να αποδείξει ότι αξίζει περισσότερων ευκαιριών και ότι μπορεί να σηκώσει και αυτός το βάρος της φανέλας. Μόνο με τις μεταγραφικές εισηγήσεις-κινήσεις του Ζοτς, πρέπει η αυτοπεποίθησή του να έχει ανέβει κατακόρυφα. Αν δουλέψει στο σουτ (που υστερεί) τότε θα δούμε μεγάλα πράγματα.
Είναι απορίας άξιο πώς οι γαυροι εμφανίζονται φέτος πιο αισιόδοξοι από ποτέ.....
Θα επανέλθουμε ξανά, λόγω έλλειψης χρόνου...
Για την ώρα Gayroi κρατήστε αυτό...
O Σάτο προτείνει παπούτσι απ΄ τον τόπο του, δηλαδή....καναπέδες Sato
Θα γίνουν ανάρπαστοι (και) στο μπάσκετ.
Με χαρά
Φρέντο Καπουτσίνο
Αποσπάσματα από το προχτεσινό φιλικό
http://www.youtube.com/watch?v=YBzRwUxQV2Y&feature=player_embedded
Υ.Γ Η συνήθεια που έγινε λατρεία, δεν κόβεται ούτε στο μπάσκετ. Η κόκκινη λαίλαπα της δημοσιογραφικής προπαγάνδας προσπαθεί να χτυπήσει και τον Παναθηναϊκό μας το μπάσκετ.
Χαρακτηριστικά παραθέτω, το σημερινό άρθρο στο site Gazzetta.gr.
http://www.gazzetta.gr/component/k2/item/106935-Που-είναι-οι-«κοντοί»
Έπεσαν οι μάσκες και εδώ λοιπόν....σας έχουμε στη γωνία και σας σημαδεύουμε...συμμαζευτείτε....θα σας πάρει ο διάολος....
Υ.Γ.2 Πάρτε εδώ μια γεύση από Romain Sato.
http://www.youtube.com/watch?v=dQPN3PGxDqA
http://www.youtube.com/watch?v=reKJX_MsjOI&feature=related
εδώ γεύση από Maric
http://www.youtube.com/watch?v=_Hwl0okmnnI&feature=related
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου