PANATHINAIKOS: PLEASURE,PRIDE & OXYGEN

O Φρέντο Καπουτσίνο, ο Φρέντο Εσπρέσσο

και guests αρθρογραφούν, αναλύουν, σχολιάζουν
για τον Παναθηναϊκό μας (και όχι μόνο)



LIKES

Powered by Balleto.gr

20 Οκτωβρίου 2010

(ΟΧΙ ΠΑΛΙ) ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ....BY Freddo Cappuccino

......Και τώρα........
η σύνθεση του Παναθηναϊκού μας για το σημερινό αγώνα:

Με το Νο1: Γιοζεεεεεεεφ Βάντζιιιιιιιικ
Με το Νο2: Λουκααααααάς Βύντραααααααα
Με το Νο3: Μάρκους Μιιιιιιιινχ
Με το Νο4: Ρενέεεεεεε Χένρικσεν
Με το Νο5: Σωτήρης Κυργιάκοοοοοος
Με το Νο6: Έριιιιιιικ Μύκλαντ
Με το Νο7: Γιώργοοοος Καραγκούνηηηηης
Με το Νο8: Πάουλο Σόουζααααααα
Με το Νο9:  Τζιμπρίλ Σισέεεεεεε
Με το Νο10: Χοσέ Μπορέλιιιιιιι
Με το Νο11: Σπύυυυυρος Μαραγκόςςςςςςς

Προπονητής: Γιάννης Κυράστας με βοηθό Σέρχιο Μαρκαριάν
ΑΛΛΑΓΕΣ:
Άλεξ Τζόρβας
Στράτος Αποστολάκης
Γιούρκας
Λεωνίδας Βόκολος
Σεμπάστιαν Λέτο
Έκι Γκονζάλες
Έρικ Μύκλαντ
Δημήτρης Σαλπιγγίδης

(Εκτός συναγωνισμού: Χρήστος Βαζέχα και Δημήτρης Σαραβάκος
Τιμωρημένος: Ζιλμπέρτο Σίλβα)

Τώρα με την ομαδάρα αυτή λήστεψα εκκλησία το ξέρω, αλλά
 "μέχρι να βρούμε ουρανό, άσε με να παραμιλώ....."

Εν πάσει περιπτώσει, λέτε να χρειαζόμαστε τόσο καλή ομάδα για να κερδίσουμε την Ρούμπιν (ή Ρουμπίν άραγε?).
Δεν το πιστεύω. Πάντως χρειάζεται να παίξουμε με δύναμη, πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση, αλλιώς θα ναι δύσκολα τα πράγματα....

Νομίζω ότι ελάχιστοι είναι σε θέση να κάνουν αγωνιστικές εκτιμήσεις για το τι πρόκειται να δούμε αύριο στο ΟΑΚΑ (από πλευράς Ρουμπίν Καζάν κυρίως). Λόγω του αγνώστου, σε γενικές γραμμές, αντιπάλου. Γνωρίζουμε μόνο κάποιους διάσημους παίκτες της όπως ο Ομπαφέμι Μάρτινς, ο Κάρλος Εντουάρντο, ο Σέζαρ Νάβας και ο Καραντενίζ αλλά μέχρι εκεί......
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός δε θα έχει σχέση με το...έκτρωμα που αντικρύσαμε με αντίπαλο την Κοπεγχάγη.
Κάθε φορά από τις τελευταίες που χάσαμε στο ΟΑΚΑ στην Ευρώπη (Ατλέτικο,Γαλατά, Σταντάρ) με ένα στόμα όλοι λέγαμε ότι: "δεν έχουμε ξαναδεί χειρότερο Παναθηναϊκό". Η αλήθεια είναι ότι εγώ και ο περισσότερος κόσμος -πιστεύω- δύσκολα θα ξαναδούμε όσο ζούμε τόσο άσχημο Παναθηναϊκό, όσο με αντίπαλο την Κοπεγχάγη.
Θεωρώ ότι η ομάδα μας δεν είναι εύκολο να ξαναχάσει στην έδρα της σε σερί αγώνα και έτσι βλέπω το ματς μεταξύ άσου και ισοπαλίας.
Αγωνιστική προσέγγιση δε θα ήθελα να κάνω. Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι έχω ξεχάσει πότε έπαιξε για τελευταία φορά για....πάρτη των φιλάθλων του ο Παναθηναϊκός (εντός έδρας μιλάω). Μόνο με τη Ρόμα πέρσυ μπορώ να θυμηθώ να ξεχειλίζει πάθος, ώστε να γυρίσουμε το (χαμένο) παιχνίδι και πριν από αυτό πρέπει να ανατρέξουμε πολλά χρόνια πριν.
Χωρίς να έχω παίξει ποδόσφαιρο, αλλά έχοντας παρακολουθήσει γύρω στα 17 χρόνια ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο (επειδή ο πατέρας μου ήταν Πρόεδρος σε μια τοπική ομάδα), νομίζω ότι στο ποδόσφαιρο για να κερδίσεις ένα παιχνίδι με ιδιαίτερα ανταγωνιστικό αντίπαλο, πρέπει να το λέει πρώτα από όλα η καρδιά σου...να μπαίνεις πάντα πρώτος στη διεκδίκηση, ψηλότερα στην κεφαλιά, δυνατότερα στο τάκλιν και τότε δημιουργείς τις συνθήκες που σου επιτρέπουν να κερδίσεις.
Τώρα ακούγομαι σαν τον Αλέφαντο ή σαν τον Παναγούλια, αλλά προσπαθήστε να θυμηθείτε τον Πουγιόλ να κάνει γύρω στα 3-4 τάκλιν στην καρωτίδα στο ματς-προπόνηση απέναντί μας στο Καμπ Νου.

Σήμερα δεν ανεχόμαστε τον Παναθηναϊκό να πέσει (αν πέσει) πάλι αμαχητί. Τον στηρίξαμε μετά από πολύ άσχημες βραδιές τα τελευταία 2-3 χρόνια στο ΟΑΚΑ.
Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές μας έχουν φτάσει στο σημείο να τρώνε ευρωπαϊκά χαστούκια και να γυρίζουν και το άλλο μάγουλο.
Ειλικρινά δεν ξέρω και εγώ πλέον, ποια είναι η πιο υγιής στάση μπροστά σε μια ενδεχόμενη (νέα) αυριανή απώλεια.....Η γιούχα ή  το χειροκρότημα "πάμε γι΄ άλλα".......

Κλείνω για να μη νομίζει κανείς ότι μιζεριάζω......απλά ήθελα να τονίσω ότι ο Παναθηναϊκός μας χρωστάει μια καλή ευρωπαϊκή βραδιά, γιατί αντικειμενικά μας έχει κεράσει πολύ φαρμάκι τελευταία, ενώ και εμείς μέσα στην πολύ δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε, χρειαζόμαστε κάτι να μας φτιάξει.....

Ειλικρινά πιο πολύ από κάθε αποτυχία μας στην Ευρώπη πέρσυ, πρόπερσυ και πάντοτε, εκείνο που δεν αντέχω δεν είναι μια ήττα ή ένας αποκλεισμός.
Είναι η αποτυχία με κάτω τα χέρια. Είναι να αντικρύζω τα πούλμαν & τα καραβάνια αυτοκινήτων που επιστρέφουν μετά τον αγώνα στην επαρχία (τα συναντώ αρκετά από αυτά στην εθνική οδό γυρίζοντας Xαλκίδα) και να σκέφτομαι τη στεναχώρια των φιλάθλων που ταξιδεύουν σε αυτά, τις φορές εκείνες που η ομάδα δεν τα έδωσε όλα...όταν δεν πάλεψε......

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΕ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΚΑΖΑΝ....ΝΤΙΠΙ
Χωρίς Λέτο, χωρίς Νίνη,χωρίς Ζιλμπέρτο,χωρίς Γκοβού,χωρίς Αύριο...
ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ


Τα λέμε
Φρέντο Καπουτσίνο


Υ.Γ 1 Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών χρησιμοποιούσε συχνά την εξής ατάκα:
"I can΄t accept not trying"
Το όνομά του: Michael Jordan
Δεν πιστεύω να βγήκε ζημιωμένος έτσι?

Υ.Γ 2 Α, ναι...και τύχη χρειαζόμαστε σήμερα ε? τη θεά που μας έχει εγκαταλείψει  καιρό τώρα...

Υ.Γ 3 Επειδή θα βρίσκονται ηλικιωμένοι και γυναίκες στο γήπεδο, αν γίνετε κε Νιόπλια να αποφύγουμε να δούμε το θέαμα να "πέφτει" ο Σαριέγκι πάνω στον Μάρτινς....

Υ.Γ. 4 άσχετο.......
και ο βρώμικος πόλεμος συνεχίζεται...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου