ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΓΟΥΛΙΕΣ: Από τον ΛΑΓΟ...στον "ΛΑΓΟ"...by Freddo Cappuccino

Το παρακάτω γκολ του ΛΑΓΟΥ, κάλλιστα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στα πολυτιμότερα γκολ της σεζόν για τον Παναθηναϊκό (ανάμεσα σε αυτά που δεχτήκαμε ή πετύχαμε φέτος).

Λέγεται συχνά ότι: "αν δεν αισθανθείς ότι πιάνεις πάτο, δεν θα μπορέσεις και να σηκωθείς", επομένως ίσως η φάση με το γκολ αυτό να ειπβεβαιώνει την παραπάνω φράση.
Ίσως έτσι οι παίκτες μας να συνειδητοποιήσαν κάποια πράγματα....Ίσως να απελευθερώθηκαν.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη στον ψυχικό τους κόσμο. Ή αν ξαφνικά και άμεσα άρχισε να "δείχνει"η καλή δουλειά που λέγεται ότι κάνει ο Φερέιρα.
Το σίγουρο είναι ότι με αφορμή ή αφετηρία το γκολ του ΛΑΓΟΥ, είδαμε έναν "άλλο Παναθηναϊκό", ο οποίος ετοιμάζεται να υποδεχτεί την αεΚΟΥΛΑ Σεχραζάτ την Κυριακή με άγριες διαθέσεις, πριν μπει στο κυρίως μενού που έχει..."ΛΑΓΟ".
Είναι απορίας άξιο πάντως, πώς γίνεται μια τόσο δυσάρεστη κατάσταση όσο αυτή στην οποία βρέθηκαν οι παίκτες μετά το 1-0 (με την ΑΕΚ στον επαναληπτικό του κυππέλου), να γίνει κινητήριος δύναμη και να "σπρώξει" τον Παναθηναϊκό από το τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει.
Ξαφνικά, αμέσως μετά τη σέντρα ξεκίνησε ένα τρομερό και αναπάντεχο "Restart", "Reset", για τους παίκτες μας-πείτε το όπως θέλετε στην ηλεκτρονική διάλεκτο- . Μια "επανεκκίνηση" που δεν έγινε ούτε με το "ντου", ούτε με την αλλαγή προπονητή, ούτε με κανένα από τα ηλεκτροσόκ που βίωσε η ομάδα. Ένα "refresh" που προκάλεσε " "Format" στη μνήμη των φιλάθλων μας.
Το δηλητήριο και η πίκρα από τις διαρκείς αγωνιστικές και διοικητικές απογοητεύσεις, έχει σταματήσει να κυλάει στις φλέβες μας τις τελευταίες μέρες.....
Κι αυτό διότι, αμέσως μετά το γκολ αυτό, είδαμε έναν Παναθηναϊκό να πετάει στο ΟΑΚΑ και εν συνεχεία να κάνει ένα στιβαρό και άκρως επαγγελματικό παιχνίδι-"διπλό" στην Τούμπα, μέσα από βαριές αντιξοότητες λόγω του άτυχου και άδικου αποκλεισμού, από την άσχημη αντιμετώπιση της διαιτησίας και από την απώλεια του Σισέ.
Ίσως να είναι προσωπική μόνο εμπειρία, πάντως το επόμενο πρωί μετά το ματς στην Τούμπα, όπου εμφανίστηκε μετά από πάρα πάρα πολύ καιρό μια ΟΜΑΔΑ-ΓΡΟΘΙΑ,έπλεα σε πελάγη ευτυχίας και μου θύμισε η όλη ιστορία τα πρωινά μετά από ένα μεγάλο διπλό στην Ευρώπη, εκεί σε κάποια δύσκολη έδρα που οι αλλόθρησκοι σε έχουν ξεγραμμένο....κι όμως το κάνεις....και όλοι παραμιλάνε.
Η ΟΜΑΔΑ σε ξανακάνει περήφανο, γιατί απλά είναι ΟΜΑΔΑ. Με πίστη, αυτοθυσία, πάθος να ξεχειλίζει που ίσως εν τέλει και να σε μελαγχολεί, αναλογιζόμενος τα "τρένα βαθμών" που έχασες με γελοίους αντιπάλους όπως είναι η Ξάνθη, η Λάρισα, η Τρίπολη....

Δεν παριστάνουμε ότι ξεχάσαμε την απόσταση από την κορυφή. Τους επτά βαθμούς.
Όταν όμως το παραστρατημένο παιδί γυρίζει μεταμελημένο στο γονιό, αυτός πρέπει να το αγκαλιάσει. Οφείλει. Κι αυτός είναι ο ρόλος του.
Εμείς οι οπαδοί, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, έχουμε ασκήσει έντονη κριτική φέτος. Δίκαια ή άδικα. Αυτοσαρκαστήκαμε....Κάναμε αυτοκριτική και έτσι είναι κάθε αγνός και αυθεντικός Παναθηναϊκός. Δεν είμαστε πρόβατα και δε στρουθοκαμηλίζουμε.
Καμιά σχέση φυσικά με "τους απέναντι" που πάντα τους φταίει κάτι...από μια θεατρική παράσταση μέχρι ότι μπορεί να πιάσει ο νους του γαύρου.
Κι αν κάποιοι από μας (ανάμεσα τους κι εγώ), πίστεψαν ότι το πρωτάθλημα είχε χαθεί, καλό είναι να αναθεωρήσουμε. Άλλωστε ο πανικός των γαύρων είναι μεγαλύτερος κι από αυτόν που είχαν πριν την έναρξη του πρωταθλήματος. Αυτός ο πανικός που εκφράζεται μέσα από την προ-βατο-παγάνδα τους, μέσα από γελοίες διαμαρτυρίες στην ΕΠΟ για τον Κοτσόλη, μέσα από τις ανακοινώσεις για δήθεν προβοκάτσια στο Θέατρο Κουν, πρέπει να κάνει και τους πλέον δύσπιστους Παναθηναϊκούς οπαδούς να πιστέψουν στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Σε κάθε περίπτωση βρισκόμαστε σε μια τελική ευθεία και δεν πρέπει να τους χαρίσουμε ούτε ένα σποράκι πια. Αρκετά με τα δώρα. Αρκετά με τις αυτοκτονίες. Αν είναι να το χάσουμε, ας έρθουν να το πάρουν, όχι να τους το δώσουμε.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Είμαι ένας μέσος και απλός φίλαθλος του Παναθηναϊκού. Επειδή τυχαίνει να έχω ένα βήμα με αυτό του blog, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να δώσουμε δυναμικό παρών στο ματς με την ΑΕΚ.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος του Ολυμπιακού με αντίπαλο τον Άρη στο "Βικελίδης" το Σάββατο, εμείς πρέπει να είμαστε εκεί. Εφόσον μας το επιτρέπει η οικονομική μας δυνατότητα, η απόσταση από το γήπεδο και ο χρόνος μας.
Η κωλοφαρδία της ΑΕΚ με αντίπαλο εμάς, είμαι σίγουρος πως θα τελειώσει αυτή τη φορά.
Δε χωνεύεται αυτό που έγινε στο 98΄ και αν δε χωνεύεται μία φορά από εμάς, οι ποδοσφαιριστές το φυσάνε και δεν κρυώνει. ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΙΑΣΟΥΝ ΑΠΤΟ ΛΑΙΜΟ!
Λογικό μου φαίνεται....Ο,ΤΙ ΔΕ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ
και εμάς η ΑΕΚ -όπως φάνηκε πεντακάθαρα στην Τούμπα-, προφανώς δε μας σκότωσε....
(Δεν το περίμενα, πίστευα ότι η ομάδα θα είχε "αδειάσει" ψυχολογικά)

Από το γκολ του ΛΑΓΟΥ και μετά αναπτερωθήκαμε....και πάμε την άλλη βδομάδα πάλι για "ΛΑΓΟ".
Τα ψωμιά σας τελειώσανε και τα περιττώματα έφτασαν στην κάλτσα.

ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΗΣ ΚΛΑΨΑΣ, ΤΗΝ ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ......

6/2: ΑΧ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΟΥΛΑ!
13/2 : ΑΧ ΚΟΥΛΑ!
19/2: ΑΧ ΠΕΤΡΟΥΛΑ!

ΤΑ ΛΕΜΕ
ΦΡΕΝΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ