Όταν το καλοκαίρι ξε-πουλήθηκε* ο Τζιμπρίλ Σισέ, ελάχιστοι πίστεψαν ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο φέτος. Μέσα σε αυτούς φυσικά δεν ήμουν εγώ, αφού πάντα πίστευα ότι η καλή επίθεση είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την κατάκτηση ενός εγχώριου πρωταθλήματος (σημειωτέον βεβαίως ότι ο Σισέ σήμαινε και σημαίνει για μας πολλά περισσότερα από ένα πολύ καλό παίκτη) . Ο διωγμός του Σισέ λοιπόν, σε συνδυασμό με τη φυγή Ζιλμπέρτο, η αντικατάστασή τους με παίκτες κατώτερης ποιότητας, οι "τρύπες" στο ρόστερ καθώς και η ολοένα αυξανόμενη παραρτηματική παράγκα του Μαρινάκη δεν επέτρεπαν αισιοδοξία.
Οι πρόωροι ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί ήρθαν να μεγαλώσουν την απαισιοδοξία μας και να πατώσουν ολοκληρωτικά τα διαρκείας των οποίων η πώληση κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με τελευταίες χρονιές.
Προσωπικά, θεώρησα μοναδική μεγάλη επιτυχία την παραμονή του Φερέϊρα στο τιμόνι (εννοείται του Λέτο), αφού τα δείγματα γραφής του στον πάγκο μας ήταν πολύ ενθαρρυντικά με αποκορύφωμα το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου όπου η ομάδα γάζωσε στα ντέρμπυ και σφαγιάστηκε στο Τηγανισκάκη.
Έδειχνε ένας προπονητής που χαίρεται να εργάζεται εδώ και έχει όραμα για την ομάδα μας. Παράλληλα, το γεγονός ότι εφημερίδες όπως η Sportday (με τις "αντικειμενικές" φίρμες ΑΡΔ που αποδεδειγμένα θέλουν να βάζουν τρικλοποδιές στην ομάδα) έκαναν και κάνουν διαρκή ύπουλο πόλεμο στο Φερέιρα, έδειχνε ξεκάθαρα ότι ο προπονητής αυτός ίσως δείξει έργο έστω με χειρότερα εργαλεία από πέρσυ.
Οι αποκλεισμοί από Οντένσε και Μακάμπι κλόνισαν πολλούς από εμάς, ωστόσο αν εξαιρέσουμε τα τραγικά αποτελέσματα, υπήρχαν δύο σημάδια που άφηναν κάποιες αμυδρές πιθανότητες ανάκαμψης στο μέλλον. Αυτά ήταν αφενός το ότι η ομάδα έδειχνε πολύ κουρασμένη (άρα ίσως είχε δουλέψει πολύ στην προετοιμασία) και αφετέρου ο τρόπος παιχνιδιού με τη Μακάμπυ στο ΟΑΚΑ που έδειχνε έναν Παναθηναϊκό αλλαγμένο με ένα πολύ καλό κέντρο,με τρομερή κυκλοφορία της μπάλας (άσχετα αν αποκλείστηκε). Είχα ξεχωρίσει σε εκείνο το ματς τον Ζέκα που ίσως να μην έχει το ταλέντο του Βιερίνια (ασ πούμε), όμως είναι εργατικός παίκτης που δένει το κέντρο, δίνει τη μπάλα και κινείται διαρκώς, έχει τσαγανό και παίρνει πρωτοβουλίες να σουτάρει, να σεντράρει κλπ.
Παρόλο που η ομάδα πάσχει από την απουσία ποιοτικών παικτών στην άμυνα (Σπυρόπουλος, Σαριέγκι ανεπαρκείς, Βύντρα ντεφορμέ εδώ και καιρό) ,παρόλο που παίζουμε χωρίς καθαρόαιμους επιθετικούς και παρόλο που στο τέρμα υπάρχει ένας 17χρονος, η ομάδα έχει ρολάρει για τα καλά και αποδίδει θεαματικό ποδόσφαιρο, κυρίως επειδή -όπως λέει μια ψυχή- "δείξε μου το κέντρο σου, να σου πω τι ομάδα έχεις".
Ο Φερέιρα έχει δημιουργήσει μια ομάδα παικτών στα χαφ να συννενοούνται με τα μάτια (όποιοι κι αν επιλεγούν), στην ομάδα εφαρμόζεται υποδειγματικό ροτεϊσον (έχουν χρησιμοποιηθεί όλοι οι ποδοσφαιριστές νομίζω ήδη), ο Παναθηναϊκός σκοράρει συχνότατα από στημένες φάσεις (την περίοδο Νιόπλια ένα γκολ σε 27 ματς) ένω η ψυχολογία και το δέσιμο των παικτών δείχνει ήρεμα και πειθαρχημένα "αποδυτήρια" (διαβατήριο για επιτυχία).
Εξατομικευμένα δε θα μπορούσα παρά να σταθώ στην παρουσία του Λέτο, τον οποίο ο Φερεϊρα δοκιμάζει σε θέση επιθετικού και αποδίδει απρόσμενα καλά για τους περισσότερους (ίσως όχι για το Ρότσα που επέμενε ότι αν παίξει μπροστά θα ρημάξει τα δίχτυα). Τι να προσθέσω για το Λέτο εγώ, αυτά που κάνει μιλούν από μόνα τους απλά μου αρέσει που ωριμάζει ολοένα και πιο πολύ παιχνιδι με παιχνίδι.
Για τον Ζέκα τα είπαμε πιο πάνω.
Ο Κατσουράνης τρέχει πολύ φέτος. Καμιά σχέση με πέρσυ και πρόπερσυ και ήταν πολύ φορμαρισμένος λίγο πριν και μέσα στην πρόσφατη διακοπή. (κρίμα για εμάς, θετικό για την Εθνική). Ο Κουίνσι δεν έχει το τυπικό ανώριμο στυλ παιχνιδιού κάποιων έγχρωμων ποδοσφαιριστών. Κάθε άλλο. Όπως και ο Ζέκα, είναι παίκτης ομάδας και έχει πολυσύνθετο ρόλο στην ομάδα. Μαρκάρει, πασάρει, δημιουργεί, σκοράρει μα πάνω από όλα δείχνει και αυτός να έχει ταιριάξει με το γενικότερο κλίμα.
Αναφορικά με το Βιτόλο, δεν περίμενα να βοηθάει τόσο πολύ. Είναι όμως ένα εργαλείο που ταιριάζει γάντι στο παιχνίδι κατοχής του Φερέιρα, κάνει ελάχιστα λάθη στο ματς και ίσως να με έχει εντυπωσιάσει πιο πολύ κυρίως επειδή δεν το περίμενα αυτό. Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι αποβλήθηκε στην Ξάνθη με ανύπαρκτη κόκκινη....
Όσον αφορά στον Κλέιτον.....εδώ ας ευλογήσω τα γένια μου....καθώς "αρπάζομαι" χρόνια με τον κολλητό και φίλους μου στο γήπεδο για την πάρτη του. Μακάρι ο Κλέιτον να συνεχίσει να φέρεται ώριμα και να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα το ρόλο του, διότι ουδείς αμφέβαλλε για τις ικανότητές του. Απλά, δεν είχε συνέχεια και συνέπεια ο παίκτης αυτός. Το αναγνωρίζω, αλλά ίσως δεν έφταιγε μόνο αυτός. Πολλές φορές αντιμετωπιζόταν άσχημα και για κάποιους παίκτες πρέπει (αν θες να καρπωθείς τα προσόντα τους) απαιτείται ειδικός χειρισμός. Ο Φερέιρα έχει βρει το κουμπί του και τα αποτελέσματα είναι φανερά δια γυμνού οφθαλμού....
Ο Μπουμσόνγκ είναι ό,τι ποιοτικότερο διαθέτουμε για την ώρα στην άμυνα (παρόλο που δε θα τον χαρακτηρίζαμε βράχο σταθερότητας). Για τον δε Καπίνο, ένα τεράστιο μπράβο που διαχειρίζεται τόσο καλά την κατάσταση στην οποία βρέθηκε. Δε δείχνει να φοβάται, ωστόσο χωρίς να θέλω να τον προσβάλλω, νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει ένα πιο μπαρουτοκαπνισμένο τερματοφύλακα, ο οποίος θα διδάξει τον "μικρό" και που δε θα φοβάσαι μη σε πουλήσει στη δύσκολη στιγμή. Αν γίνει μια γκέλα του "μικρού", μπορεί να τον "κάψεις", όπως συνηθίζεται να λέμε.
Ο Νίνης ξεκίνησε καλά τη σεζόν και αυτό έχει σχέση με το γεγονός ότι δίπλα του έχει παίκτες που κατέχουν το τόπι. Κρίμα που είχε τόσο σοβαρό τραυματισμό, διότι ίσως βλέπαμε μια πρόοδο από αυτόν μετά από διετία κάμψης.
Συμπερασματικά μέχρι στιγμής, ο Φερέιρα έχει δημιουργήσει μια σωστή και υγιή ομάδα που αποδίδει όπως ο ίδιος θέλει (το χαμόγελο και οι επευφημίες του προς του παίκτες στο ματς με τον Εργοτέλη το έδειξαν αυτό). Δεν τον ευνοούν οι απουσίες των επιθετικών, όμως αυτό ίσως έχει απελευθερώσει την ομάδα απτο άγχος. Το κέντρο είναι καταπληκτικό και χτες ορισμένες φορές χάθηκε η μπάλα, ωστόσο είχε ανοίξει το σκορ απο νωρίς. Μας αρέσει η νοοτροπία του Φερέιρα που πιέζει για γρήγορο σκοράρισμα με τις μικρές ομάδες, ενώ επίσης δεν αφήνει τους παίκτες να επαναπαυτούν όποτε συμβεί αυτό. Κάθε άλλο. Πιέζει για όσο το δυνατόν ευρύτερη διαφορά στο σκορ. Όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό είναι αυτό....έχουμε καεί τόσα χρόνια που συνέβαιναν ακριβώς τα αντίθετα. Όπως και από την έλλειψη παραγωγικότητας από στημένες φάσεις, που στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι συχνότατες. Και σε αυτόν τον τομέα (από πέρσυ το είδαμε) φαίνεται να δουλεύει εντατικά ο Φερέιρα.
Μακάρι να εκλείψουν φαινόμενα σφαγής μας σε ντέρμπυ από τα αφεντικά της Σουπερλίγδας και της ΕΠΟ και αν ενισχυθούμε στις θέσεις που εμφανέστατα υπάρχουν τρύπες στο ρόστερ, υπάρχει βάσιμη πιθανότητα να ζήσουμε μια χρονιά αλά Σουμ, οπότε ο Παναθηναϊκός έκοψε το νήμα αντίθετα στις προβλέψεις των περισσότερων.....
JESUALDO...DONT LET(O) US DOWN
Ο φίλος σας
Φρέντο
Τα λέμε
Υ.Γ 1 Ατελείωτα μπράβο σε όσους έφτιαξαν, σήκωσαν και κράτησαν όρθιο συνεχώς το πανό με το πολιτικό περιεχόμενο. Μακάρι να συνεχιστεί από τους φίλους όλων των ομάδων σε κάθε γήπεδο.
Y.Γ 2
Οι αναρτήσεις του Σισέ στο Twitter σχετικά με τα όργια του Λέτο και την εμφάνιση του Παναθηναϊκού με τον Εργοτέλη
Υ.Γ 3 Λέτο με τη φανέλα της Λανούς στην Αργεντινή...θαυμάστε γκολάρα στο 5.50
 |
| Seba Leto: "Εl Sakulador" |
Υ.Γ 4 Επειδή τα γραπτά μένουν....Σας γαμάει ο Φερέιρα....
 |
| ΠΡΙΝ..... |
 |
| ΜΕΤΑ.... |
Παραπομπή
*ο Σισέ κακώς ξεπουλήθηκε αφού δόθηκε στη Λάτσιο με τρεις ετήσεις δόσεις 2+1,8+1,8 εκ. ευρώ, και συνολικά απέφερε στην ομάδα -11,4 εκ. ευρώ λόγω των πρόωρων ευρωπαϊκών αποκλεισμών που κατά πάσα πιθανότητα θα είχαν αποφευχθεί αν υπηρχε ο Σισέ στην ομάδα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου